เพลง : หมาน้อยเอย
ศิลปิน : นกแล

ร่อนเร่พเนจรมาไกล
มันมาจากไหนไม่มีใครรู้
ตัวดำดำขนดกหน้าแด่น
มันเดินอกแอ่นแอ่น
แถมยังเป็นตัวผู้
โดนหมาเล็กหมาใหญ่ไล่ฟัด
ช่วยกันรุมช่วยกันกัด
เหมือนมันเป็นศัตรู
เละ เละ เละตุ้มเป๊ะแล้วตู
เละ เละ เละตุ้มเป๊ะแล้วตู
มันถึงคราวไม่มีใครช่วย
มาตัวเดียวซะด้วย
แหมมันซวยน่าดูวันหนึ่งเจอคุณนายใจดี
เมตตาปรานีเอื้ออารีเลี้ยงดู
พวกหมาเก่าตัวใหญ่ที่แสบ
มันมีใจคับแคบ
ไม่อยากให้ใครมาอยู่
พอนายเผลอเจอหน้าไล่ฟัด
ช่วยกันทึ้งช่วยกันกัด
จนหนังขาดเป็นรู
เละ เละ เละตุ้มเป๊ะแล้วตู
เละ เละ เละตุ้มเป๊ะแล้วตู
มันถึงคราวไม่มีใครช่วย
มาตัวเดียวซะด้วย
แหมมันซวยน่าดูร่อนเร่พเนจรรอนไป
ไม่ว่าที่ไหนจะลองไปเสี่ยงดู
บ้านเล็กบ้านน้อยบ้านใหญ่
เดินเกร่เกร่เข้าไป
หวังได้กินได้อยู่
บังเอิญเจอเจ้าของบ้านใจร้าย
ทั้งหินดินปาใส่
ต้องเผ่นออกไปแทบตกคู
เละ เละ เละตุ้มเป๊ะแล้วตู
เละ เละ เละตุ้มเป๊ะแล้วตู
มันถึงคราวไม่มีใครช่วย
มาตัวเดียวซะด้วย
แหมมันซวยน่าดู
เอยเอ้ย เจ้าหมาน้อยเอย
(เจ้าหมาน้อยเอย)
เจ้าหมาจรจัดโดนไล่โดนฟัด
โดนอัดฉันรู้
ฉันเกิดเป็นคน
ฉันก็โดนเหมือนกัน
เพราะฉะนั้นอย่าเสียใจเลยสู
เพราะว่าเรามันจน
คนอื่นเขาหยามเหยียด
เป็นที่รังเกียจในสังคมงามหรู
พูดไปว่าบาป
เขาเหม็นสาปคนจน
ทุกแห่งทุกหน
โดนมามากพอดู
เละ เละ เละตุ้มเป๊ะแล้วตู
เละ เละ เละตุ้มเป๊ะแล้วตู
มันถึงคราวไม่มีใครช่วย
ยิ่งเกิดมาจนอีกด้วย
แหมยิ่งซวยน่าดู
เละ เละ เละตุ้มเป๊ะแล้วตู
เละ เละ เละตุ้มเป๊ะแล้วตู
มันถึงคราวไม่มีใครช่วย
ยิ่งเกิดมาจนอีกด้วย
แหมยิ่งซวยน่าดู
เละ เละ เละตุ้มเป๊ะแล้วตู
เละ เละ เละตุ้มเป๊ะแล้วตู
มันถึงคราวไม่มีใครช่วย
มาตัวเดียวซะด้วย
แหมมันซวยน่าดู เละ