เพลง : แม่ลูกอลเวง
ศิลปิน : นกน้อย อุไรพร

.มีลูกสาวหล่าบ่ไปนานำหมู่
จั่งแม่นเพิ่นดุ
ล่ะจั่งแม่นเพิ่นหมั่น
เลิกโรงเรียนมา ก็ขยันๆ
ซ่อยแม่เฮ็ดงานบ้าน
แล้วปิดห้องอ่านหนังสือ
.ใช้หลกผมหงอก
กะหลกฮอดผมดำ
อีหล่าก้อนคำ
ลูกอยากได้อีหยังหือ
อั่นๆๆ ลูกอยากได้มือถือ
อั่นๆๆ ลูกอยากได้มือถือ
อั่นๆ ซื้อๆ
ซื้อมือถือให้แหน่

บ่มีปัญหา
ดอกลูกหล่าก้อนคำ
คนผู้จบผู้งาม
คนขยันของแม่
เดี๋ยวขอเงิน
พ่อทิดหลอดซื้อให้
.หนูบ่เอาดอกเงินไก่
หนูอยากได้เงินแม่
ซื้อมาไว้โทรหาไผลูกหล่า
เอามาไว้โทรหา
ครูที่ปรึกษาค่ะแม่
เติมเงินบ่ให้เกินห้าสิบบาท
โอ๊ยห้าสิบบาท
กะหลายแล้วค่ะคุณแม่
ผู้บ่าวกะสัญญาว่าบ่โทรเด๊ะ
อุ๊ยโนๆๆ
ย่านลูกอยากอายเขาแม
เรื่องผู้บ่าวหนูบ่มีดอกแม่
ไผมาจีบหนูก็บ่เคยแคร์
หนูฮักแต่คุณแม่
ชื่นใจแหมลูกสาว
. พอได้มือถือ
คือมาเป็นลายต่าง
สายบ่เคยว่าง
โทรฮอดยามกินข้าว
พอลูกบ่อยู่
หลอยเปิดดูห้องเขา
มีแต่ศาลาคนเศร้า
กับรูปผู้บ่าวดารา
.ผมหงอกเต็มหัว
มันกะบ่มาหลก
เฮือนซานบ้านฮก
มันกะบ่หัวซา
กลับจากโรงเรียน
กะมีแต่สองทุ่มกว่า
นอนโทรศัพท์ฮอดตีสี่ตีห้า
อีก้อนคำลูกหล่า
มันเปลี่ยนไป๋เปลี่ยนไป

มึงมานี่
อีป๋องแป้งอีแป้งป๋อง
มึงมุ่นปานปลาป๋อง
ละมื่อนี่อีหล่า
แม่นหยังนี่
กะศาลาคนเศร้า
แม่นหยังนี่
รูปผู้บ่าวอันนี่กะรูปดารา
แม่นหยังนี่
บ่จักตี้การ์ดเติมเงิน
มันคือกองเจิ้นเทิ่น
คนมีธุระน้อแม่ขา
อยู่ไสล่ะสมุดหนังสือเรียน
ลืมไว้อยู่โรงเรียน
หนูบ่ได้เอามา
แต่ก่อน
คือทรงขยันแท้หละหือ
ตั้งแต่ก่อน
คือทรงขยันแท้หละหือ
กะหนูอยากได้มือถือ
กะเลยมารยาไปจั่งซั่น
ละคุณแม่ขา

อีป๋องแป้งอีมารยา
อีศาลาคนเศร้า
อีดาราตุ๊กตาทอง
จั่งแม่นมึงตีบทแตก
จนกูหลงซื้อมือถือให้มึงเนาะ
กูสิบอกพ่อหลอด
จัดการมึงมื้อนี้หละ
.โอ๊ยบอกก็บ่ย่าน
สาพ่อหัวล้าน
ยากแต่นำตีไก่
บ่มีเวลาสนใจลูกเต้าดอก
.เว้าหยังจั่งแม่นมึง
ขึ้นหน้าขึ้นตาเนาะ
หนูบ่แม่นสิว
อีลูกปากปลาแดก
จับยัดลงไหคืนซะติแม่
อีลูกพ่อแม่บ่สั่งสอน
แม่นไผหละยืนด่าหนูอยู่เนี่ย
อีลูกบ่มักดี
ค้านหามจั่วเนาะ
อีลูกมักซั่ว
บ่หามเทิงจั่วเทิงเสานั่นหละ
โอ๊ยอีป๋องแป้ง
อีอังกฤษตรางู
ลองทาเบิ่งแล้วบ่แม่
แสบดีบ่หละ
กูเมื่อยนำมึงแล้วหละ
เมื่อยกะเซาสาแม่
เพลงมันจบแล้ว
อีแป้ง
คั่นมึงสิเก่งปานนี้ กูยอมแพ้