เพลง : พื้นที่เล็กๆ
ศิลปิน : บอย ตรัย ภูมิรัตน
อัลบั้ม : บุคคลที่ 3

จะต้องถอนใจ อีกสักเท่าไร

โลกแห่งความเป็นจริง ไม่เคยเป็นอย่างใจ

วันและคืนเปลี่ยนหมุน ให้เราวิ่งตามเรื่อยไป

โตแล้ว ทุกอย่างเปลี่ยนไปการเป็นผู้ใหญ่ มันไม่ง่ายเลย

มันไม่คุ้นไม่เคย ยิ่งคิดยิ่งเหนื่อยใจ

ไม่มีเวลาเหลือ ไว้ฟังไว้คิดถึงใคร

โตแล้ว ต้องทำอย่างไรเมื่อนาฬิกาในชีวิตหมุนเร็วกว่าใจ

จนตัวเราเองอาจหล่นหาย

เมื่อเด็กคนหนึ่งที่อยู่ในใจ เขาไปไหน

ทำไมวันนี้เขาหายไปจากเราขอพื้นที่เล็กๆให้ยังเป็นเด็กอยู่ได้ไหม

ในวันนึงเท่าไร ก็ไม่เปลี่ยนไปได้หรือเปล่า

ให้ความสดใส ยังอยู่กับเรา อย่าให้ใครเขามาแย่งไป

แค่เพียงอยาก ขอพื้นที่เล็กๆนี้ยังเป็นเด็กไปนานๆ

ให้เรายังได้ฝัน ให้เรายังยิ้มได้

โลกแห่งความจริง มันจะดีหรือร้าย

เก็บความเป็นเด็กในหัวใจ เอาไว้ตรงขอบฟ้านั้น มีรุ้งพาดผ่าน

เมื่อความจริงความฝันได้มาบรรจบกัน

ที่ดินแดนแห่งนั้น เด็กน้อยคนหนึ่งกับฉัน

จูงมือเดินไปด้วยกันเมื่อนาฬิกาในชีวิตหมุนเร็วกว่าใจ

จนลืมว่าเราเคยเป็นใคร

อย่าลืมเด็กน้อย ทิ้งปล่อยเขาคอยอยู่เดียวดาย

ได้ยินใช่ไหมเสียงนั้นที่เรียกเราขอพื้นที่เล็กๆให้ยังเป็นเด็กอยู่ได้ไหม

ในวันนึงเท่าไร ก็ไม่เปลี่ยนไปได้หรือเปล่า

ให้ความสดใส ยังอยู่กับเรา อย่าให้ใครเขามาแย่งไป

แค่เพียงอยาก ขอพื้นที่เล็กๆนี้ยังเป็นเด็กไปนานๆ

ให้เรายังได้ฝัน ให้เรายังยิ้มได้

โลกแห่งความจริง มันจะดีหรือร้าย

เก็บความเป็นเด็กในหัวใจ จะอยู่กับฉันตลอดไป(ขอพื้นที่เล็กๆ ขอพื้นที่เล็กๆ ขอพื้นที่เล็กๆ ให้ใจยังเป็นเด็ก)

อยู่กับฉันตลอด ไม่ให้ใครแย่งไป

(ขอพื้นที่เล็กๆ ขอพื้นที่เล็กๆ ขอพื้นที่เล็กๆ ให้ใจยังเป็นเด็ก)