เพลง : โคโยตี้ลำซิ่ง
ศิลปิน : บัวผัน ทังโส

พอโรงเรียนหยุด ก็ถอดชุดนักเรียน
สาวกระโปรงเหี่ยน มาเป็นแดนเซ่อร์ลำซิ่ง
ซอนตอนอ้าย ว่าในใจแท้จริง
ก็สาวลำซิ่งละเด้อ ๆ นางเดอ

ในค่ำคืนนี้ โคโยตี้ลำซึ่ง
จะสุดสวิงให้ทุกผู้บ่าวละเมอ
ดูได้แต่ตา มืออย่าเซ้ามาเดอ
ถึงเป็นแดนเซ่อร์ แต่ลูกมีพ่อมีแม่
ถึงเป็นแดนเซ่อร์ แต่ลูกมีพ่อมีแม่

อยากจับอยากปาย ขอรางวัลแน่ที
ปายน้องฟรี ๆ แบบนี้น้องก็แย่
จับได้แค่มือ น้องบ่ถือบ่แคร์
รางวัลน้องแน่ถ้าพี่อยากสิปาย

แดนเซ่อร์วัยสัย ใส่ประโปรงสั้น ๆ
บ่มีความฝันสิเลิศลอยเหมือนใคร
ผู้สาวนักเรียนมาเต้นกินเลี้ยงกาย
อย่ามองว่าง่าย แค่หัวใจมักม่วน

โสด ๆ ซิง ๆ สาวลำซิ่งคิงบ้าน
มาอวดเรือนร่างส่งสายตาเชิญชวน
กับพวกผุ้บ่าวซุ้มหน้าฮ่านรันจวน
เต้นท่ายั่วยวน พอเป็นอาหารตา

ห่อใจแฮงหลายเมื่อได้ขึ้นเวที
อยู่กลางแสงสีเป็นโคโยตี้ลำซึ่ง
หมอลำสักท่า หรือสกาสตริง
ลำเต้ย ลำซิ่ง เด้งจนแอวเมื่อยคอ

อดหลับอดนอน แลกค่าแรงเล็กน้อย
เหงื่อไหลไคลย้อย กว่าสิได้เงินก้อน
ได้ทุนเรียนต่อ บ่ให้ใครเดือดร้อน
เต้นป้อนเพื่อนฝันนั้นคือใบปริญญา

อย่าเหยียดหยามกันว่าน้องนั้นบ่ดี
โปรดช่วยปราณี โคโยตี้บ้านป่า
ฟ้าใกล้สว่าง สาวแดนเซ่อร์ขอลา
ถอดกระโปรงเหี่ยน ใส่ชุดนักเรียนวันจันทร์
ถอดกระโปรงเหี่ยน ใส่ชุดนักเรียนวันจันทร์

ห่อใจแฮงหลายเมื่อได้ขึ้นเวที
อยู่กลางแสงสีเป็นโคโยตี้ลำซึ่ง
หมอลำสักท่า หรือสกาสตริง
ลำเต้ย ลำซิ่ง เด้งจนแอวเมื่อยคอ

อดหลับอดนอน แลกค่าแรงเล็กน้อย
เหงื่อไหลไคลย้อย กว่าสิได้เงินก้อน
ได้ทุนเรียนต่อ บ่ให้ใครเดือดร้อน
เต้นป้อนเพื่อนฝันนั้นคือใบปริญญา

อย่าเหยียดหยามกันว่าน้องนั้นบ่ดี
โปรดช่วยปราณี โคโยตี้บ้านป่า
ฟ้าใกล้สว่าง สาวแดนเซ่อร์ขอลา
ถอดกระโปรงเหี่ยน ใส่ชุดนักเรียนวันจันทร์
ถอดกระโปรงเหี่ยน ใส่ชุดนักเรียนวันจันทร์