เพลง : นาน นาน
ศิลปิน : บี พีระพัฒน์

ทุกเวลานาที ที่ได้เคยมีให้กับความรัก
ทุก ๆ วันช่างมีความหมาย
แต่เพราะอะไรทำไม
พอยิ่งนานยิ่งเริ่มจะจางหาย
ดูเหมือนยิ่งไกล ถึงแม้ว่าใกล้กว่าเดิม

เสียงที่เคยได้ยิน คำที่เคยพูดกันในวันนั้น
(คำที่เธอบอก) คำที่เคยพูดแทนหัวใจ
(มันช่างมีความหมาย) วันนี้มันช่างเลือนลาง
คงไม่มีใครจะหยิบมาใช้
แค่รักคำเดียว ไม่รู้ต้องพูดอย่างไร

แต่ว่าทั้งหัวใจที่มีนั้น
มันยังจะย้ำให้เธอได้รู้

ต่อให้นานสักเท่าไหร่ ต่อให้ดินและฟ้าพังทลาย
จะขอมีเธอคนเดียวในใจ อย่างนี้จนวันสุดท้าย
อาจจะลืมคำหวาน ๆ แต่ในใจไม่เคยลดน้อยลงสักวัน
ก็เพราะในใจของฉันมีเธอผู้เดียว

แม้วันคืนยาวนาน จะอีกนาน นานสักเพียงไหน
(จะนานสักเท่าไหร่) จะขอมีเธอคนเดียวไม่ห่าง
(จะมีเพียงแต่เธอ) เธอรู้ไหมวันเวลา
อาจจะทำให้ดูว่าจืดจาง
แต่ไม่ต้องกลัว ตัวฉันจะเป็นอย่างเดิม

ก็เพราะว่าทั้งหัวใจ ที่มีนั้น
ยังคงจะย้ำให้เธอได้รู้

ต่อให้นานสักเท่าไหร่ ต่อให้ดินและฟ้าพังทลาย
จะขอมีเธอคนเดียวในใจ อย่างนี้จนวันสุดท้าย
อาจจะลืมคำหวาน ๆ แต่ในใจไม่เคยลดน้อยลงสักวัน
ก็เพราะในใจของฉันมีเธอผู้เดียว

ต่อให้นานสักเท่าไหร่ (แค่อยากให้เธอรู้)
ต่อให้ดินและฟ้าพังทลาย (จะขอมีเธออยู่)
จะขอมีเธอคนเดียวในใจ อย่างนี้จนวันสุดท้าย
อาจจะลืมคำหวาน ๆ (แต่มันไม่เคยหาย)
แต่ในใจไม่เคยลดน้อยลงสักวัน (แค่รู้กันในใจ)
ก็เพราะในใจของฉัน มันบอกว่า

นานสักเท่าไหร่ (แค่อยากให้เธอรู้)
ต่อให้ดินและฟ้าพังทลาย (จะขอมีเธออยู่)
จะขอมีเธอคนเดียวในใจ อย่างนี้จนวันสุดท้าย
อาจจะลืมคำหวาน ๆ (แต่มันไม่เคยหาย)
แต่ในใจไม่เคยลดน้อยลงสักวัน (แค่รู้กันในใจ)
แต่รักเพียงเธอ แค่เธอ ได้ยินไหม