เพลง : คืนที่ดาวเต็มฟ้า
ศิลปิน : ปราโมทย์ วิเลปะนะ
อัลบั้ม : ร้องนำ

ร้อนอีกแล้วเปลวแดด
ส่องลงพื้นดินหันมอง
ทางใดก็ร้อน
มีแต่ความแห้งแล้ง
ที่ชวนให้หมองหม่น
ร้อนอย่างนี้
ก็อาจจะทำให้ใจ
ที่เคยดีดีต้องร้อนรน
จนอาจทำเรื่องเล็ก
ให้เป็นเรื่องร้าย ไม่รู้ตัว
ดับความร้อนคิดร้ายร้าย
ด้วยน้ำใสใจจริง
ให้น้ำใจเป็นลำธาร
ที่ชุ่มชื่นแดนดิน
และให้มันไหลริน
อย่าปล่อยให้มันแห้งหาย
โลกยังสวยแม้ว่าร้อน
หรือว่าแล้งเพียงใด
หากหัวใจยังดีให้กันไว้
แดดมันร้อนก็ลองให้น้ำใจ
ใช้บรรเทาให้เย็น
ร้อนอย่างนี้
ได้ข่าวประจำทุกปี
แม่น้ำลำธารเหือดหาย
ยังไม่กลัวเท่าเห็น
น้ำใจแห้งหายไป
ยิ้มกันไว้ สะกดหนึ่งคำทุกวัน
ว่าให้อภัยให้ขึ้นใจ
คงจะทำเรื่องร้าย
ให้เป็นเรื่องนิดเดียว

ดับความร้อนคิดร้ายร้าย
ด้วยน้ำใสใจจริง
ให้น้ำใจเป็นลำธาร
ที่ชุ่มชื่นแดนดิน
และให้มันไหลริน
อย่าปล่อยให้มันแห้งหาย
โลกยังสวยแม้ว่าร้อน
หรือว่าแล้งเพียงใด
หากหัวใจยังดีให้กันไว้
แดดมันร้อนก็ลองให้น้ำใจ
ดับความร้อนคิดร้ายร้าย
ด้วยน้ำใสใจจริง
ให้น้ำใจเป็นลำธาร
ที่ชุ่มชื่นแดนดิน
และให้มันไหลริน
อย่าปล่อยให้มันแห้งหาย
โลกยังสวยแม้ว่าร้อน
หรือว่าแล้งเพียงใด
หากหัวใจยังดีให้กันไว้
แดดมันร้อนก็ลองให้น้ำใจ
ใช้บรรเทาให้เย็น