เพลง : ชุดดำสปายแดง
ศิลปิน : ปอยฝ้าย มาลัยพร

ขอ ฝากสุนทรวอนไหว้
จากหนุ่มลำของหนองคาย
นามปอยฝ้าย สู่ใจของแฟน
ขอมาอาศัย
ฝากหัวใจไว้ในอ้อมแขน
กราบลงแทบเท้าแฟนๆ
ขอคะแนนเห็นใจด้วย คน

หมองหม่น จากโพนพิสัย
หนุ่มเมืองหนองคาย
ไต่เส้นทางความจน
ชีวิตผม คือการดิ้นรน
อยู่บนถนน ของคนลำเค็ญ
จบการ ศึกษาต้อยต่ำ
พ่อแม่นำ ไปบวชเป็นสามเณร
อาศัย เงาผ้าเหลืองร่มเย็น
เป็นสามเณร ท่องธรรมนำใจ
หลายปีได้ อาศัยธรรมหุ้มห่อ
ออกตระเวนพบพ้อ
โยมญาติทั่วแดน
หลายเขตแคว้นได้ฮู้
ชื่อชื่อเณรเสียงหอง
สามเณรเสียงทอง
เทศน์ฮ่วมกองบุญนำบ้าน
ภิกขาจารย์อยู่ห้าพรรษา
ผมจึงลาสิกขา
ออกมาเป็นสามัญชน
มาสู้งาน แลกกับเงินเพียงน้อย
เก็บสิบเป็นร้อย
พอประทังความจน
โชคดีที่ได้มาพบคน
พาเข้าถนน ศิลปินหมอลำ
มาขอย้ำ นำฮอยรุ่นพี่
มาขอย้ำ นำฮอยรุ่นพี่
ฝากหมอลำผู้นี่ ผู้นี่
ให้แฟนช่วยเบิ่งแยง
ขออย่าแกล้ง
ให้แล้งอยู่เดียวดาย
ขอน้ำใจมาลัยแฟน
ซอยเชียร์ฟูฟ่อง

ร้องลำฝากลมลอยมา
จากปลายปากกา
ครูสลาเสริมส่ง
ออกตระเวนกับเสียงอีสาน
คุณแม่นกนั้น
ท่านรับมาร่วมวง
ธารน้ำใจ ปอยฝ้ายบ่ลืมหลง
ถ้าแม้ดังโด่ง จะไม่ลืมพระคุณ

ใบบุญคุณแม่นกน้อย
ส่งให้ผมไอ้ปอย
ลอยพ้นค่าเป็นศูนย์
อาจารย์สวัสดิ์ ร่วมสนับสนุน
ยื่นมือค้ำจุน
ช่วยบรรเลงดนตรี
สิบนิ้วนี้กระผมยอก้มกราบใส่
ขอมาลัยซอยคล้อง
หมอลำน้องใหม่แน่เด้อ
อย่าให้เก้อยืนอยู่เดียวดาย
ขอคะแนนแฟนหญิงชาย
มาซอยเชียร์.ให้ผมบ้าง เฮ้อ เออ