เพลง : ชมบายศรี
ศิลปิน : ป้าณูร้อง

แกะเป็นบายศรี ว่าชั้นต้น
ช่างงามเลิศล้น เป็นนักเป็นหนา
เอานี่จะค่อน จะแคะ จะแกะ จะคลำ
ละบัวหงาย บัวคว่ำ ดูวามตา
จะแกะเป็นร่างคล้ายอย่างหุ่น
ช่างงามสมบูรณ์คล้ายกับรจนา
อายุรุ่นราวพึ่งย่างเข้า
ละผมดำคิ้วดกก็แลดูงามสง่า
ช่างหยดช่างย้อยก็เหมือนกับหอยมุกดา
จะแกะเป็นม้าก็เมื่อพระรถขึ้นทรง
แม่ทำเอียงอาย ชายหางนิด
หล่อนทำที่บอกเหตุรักกับพระสังข์
รูปนอกเป็นเงาะข้างในมันเหมาะเสียจัง
ใครหนอใครช่างประดิษฐ์ประดา
เอาชั้นที่สองเออ
ก็ล้วนแต่ของวิเศษ ประดับด้วยเพชร
อันมีค่า ก็แลดูพลอยลุกวาว
บ๊ะมันก็เข้าในตา
เมื่อพระสังข์มา ได้พบนาง
แลดูรูปร่างคล้ายอย่างเมรี
แลดูสวยดีช่างน่าพิศวง
ดูเอวก็กิ่ว สองคิ้วชิมันก็โก่ง
เมื่อพระรถเหะลงมาพบเมรี
แลดูรูปร่าง เอออย่างสาวรุ่น
ว่าโอ้โอ๋แม่คุณ ทำไมถึงสวยอย่างนี้
แม่แก้มหอมเหมือนควันธูป
ละให้พี่จูบสักที เมเอ๋ยเมรี
อย่าทำเอียงอาย
มีทั้งดอกบัว พวงระย้า
ฝีมือใครหนา มาทำเอาไว้
รูปเสือรูปสางรูปกวางรูปทราย
มันกอดกระต่ายหน้าก็เกี่ยวพัน
เอาชั้นที่สามเออ
งามระยับ เอาลายทองเข้าไปประดับ
ดั่งเครือวรรณ แก้วแหวนเงินทอง
ก็ล้วนแต่ของสำคัญ
จะแกะเป็นชั้น ทางมโนราห์
เจ็ดอนงค์ ก็ทรงปีกซ้าย
เหาะฟ้อนเข้ามาในกลาง พระเมทา
มารดาสั่งนัก ก็มิให้จากเมืองฟ้า
เหาะหนีแม่มา จนพบพรานไพร
แลดูบายศรีเออช่างเหมาะสม
ช่างน่าเชยชม ก็งามถูกใจ
ช่างงามประเสริฐ งามเลิศวิไล
เขาจึงนำเข้าไป สู่โรงพิธี