เพลง : รักต้องห้าม
ศิลปิน : ฝน ธนสุนทร

ไยพระพรหม
นำฉันให้มาได้เจอ
พานพบเธอ
แต่ให้เธอมีเขาผูกพัน
สุดเฉลยเอ่ยความช้ำ
กรรมเรานั่น
เพียงแรกรักจิตถูกบั่น
สุขที่ฝันพลันมลาย
มองเห็นกัน
ค่ำเช้าบ้านเราอยู่เคียง
ยินสำเนียงยลเธอเคียง
กันแล้วอยากตาย
เหมือนคนบาปต้องคำสาป
ให้ช้ำใจกาย
สุดเปล่าเปลี่ยว
ระทมเดียวดาย
ด้วยพลาดหมาย
ชายที่ใฝ่ปอง
ช้ำอะไรเช่นนี้
รักคนมีเจ้าของ
ยามเธอแนบประคอง
ใจอยากเมินแต่ตาคอยมอง
ทั้งที่จ้องแล้วต้องหม่นใจ
ไยพระพรหม
แกล้งฉันให้มาใกล้เธอ
ปองรักเธอ
ใฝ่บำเรอให้ช้ำชอกใจ
รักต้องห้าม
เหมือนไฟลามเผาใจให้ไหม้
สุดจะผ่อนความร้อนคลายไป
เหมือนตกอยู่ในอเวจี

ช้ำอะไรเช่นนี้
รักคนมีเจ้าของ
ยามเธอแนบประคอง
ใจอยากเมินแต่ตาคอยมอง
ทั้งที่จ้องแล้วต้องหม่นใจ
ไยพระพรหม
แกล้งฉันให้มาใกล้เธอ
ปองรักเธอ
ใฝ่บำเรอให้ช้ำชอกใจ
รักต้องห้าม
เหมือนไฟลามเผาใจให้ไหม้
สุดจะผ่อนความร้อนคลายไป
เหมือนตกอยู่ในอเวจี