เพลง : ชีวิตบนเส้นด้าย หัวใจบนตักแม่
ศิลปิน : พจน์ สุวรรณพันธ์

สิ้นเสียงระเบิดควันปืน เลือดนองพื้นแผ่นดินด้ามขวาน
ผู้คนล้มตายทุกวัน จากเหตุการณ์ไฟใต้ลุกลาม
เลือดและน้ำตารินไหล ท่วมหัวใจไหลลงแม่น้ำ
โอ้บางนราต้องบอบช้ำ จนเน่าเหม็นดำเพราะน้ำมือใคร

ชายชาติทหารพลัดถิ่น จากแดนดินถิ่นไกลใบขวาน
ต้องห่างตักแม่มานาน ประจำการอยู่ไกลแสนไกล
ค่ำคืนที่แสนเหน็บหนาว ผิงแสงดาวกอดปืนแนบกาย
ทุกตารางบนผืนดินไทย จะโอบกอดไว้ด้วยชีวิตลูก

* นี่คือภาระ ที่ยิ่งใหญ่ของลูกชายแม่
จะคอยปกป้องดูแล ชายแดนปักษ์ใต้ ให้สันติสุข
เพราะอยากให้แม่ภูมิใจ กับการได้ทำหน้าที่ของลูก
ฝ้ายขาวเส้นนี้ที่แม่ผูก อุ่นหัวใจลูกเหมือนแม่อยู่ใกล้

** สิ้นเสียงระเบิดควันปืน เลือดนองพื้นแผ่นดินด้ามขวาน
บินหลายังร้องกังวาน เพลงพื้นบ้านแว่วมาแต่ไกล
เสียงสวดงานศพลอยมา หนาวน้ำตาหนาวเหน็บหัวใจ
เหมือนชีวิตแขวนบนเส้นด้าย จะอยู่หรือตายแล้วแต่โชคชะตา

( ซ้ำ * , ** )

ชีวิตแขวนบนเส้นด้าย แต่ฝากหัวใจ ไว้บนตักแม่