เพลง : ตากน้ำตา
ศิลปิน : พจน์ สุวรรณพันธ์

พรุ่งนี้ดวงอาทิตย์ก็ขึ้นทางเก่า
แต่ชีวิตเหงา ๆ ของฉัน
ไม่รู้จะเดินไปทิศทางใด
เมื่อไม่มีเธอแล้ว
คนที่รักปานดวงใจ
ทุกอย่างที่เคยวาดไว้
ก็พังภายในพริบตา
หมดปัญญาจะเหนี่ยวรั้ง
หมดพลังจะเดินต่อไป
เพิ่งรู้ว่าฉันอ่อนแอแค่ไหน
เมื่อมีน้ำใสๆมันไหลผ่านตา
จะอยู่เผชิญความเหงา
ต่อไปได้สักกี่น้ำ
แล้วแต่เวรหรือกรรมจะนำพา
เพราะฝากทั้งชีวิต
ไปผูกติดกับเธอเกินกว่า
จะถอนหัวใจกลับมา
เป็นฉันคนเดิมอีกครั้ง
พรุ่งนี้ดวงอาทิตย์ก็ขึ้นทางเก่า
ถ้าชีวิตเหงา ๆ ของฉัน.
ตื่นมายังคงมีลมหายใจ
ก็จะกัดฟันฝืน
เริ่มต้นกับเช้าว้นใหม่
ให้แสงแดดส่องหัวใจ
ที่เปียกชุ่มด้วยน้ำตา

จะอยู่เผชิญความเหงา
ต่อไปได้สักกี่น้ำ
แล้วแต่เวรหรือกรรมจะนำพา
เพราะฝากทั้งชีวิต
ไปผูกติดกับเธอเกินกว่า
จะถอนหัวใจกลับมา
เป็นฉันคนเดิมอีกครั้ง
พรุ่งนี้ดวงอาทิตย์ก็ขึ้นทางเก่า
ถ้าชีวิตเหงา ๆ ของฉัน
ตื่นมายังคงมีลมหายใจ
ก็จะกัดฟันฝืน
เริ่มต้นกับเช้าวันใหม่
ให้แสงแดดส่องหัวใจ.
ที่เปียกชุ่มด้วยน้ำตา
ให้แสงอาทิตย์ส่องใจ.
ฉันจะตากน้ำตา