เพลง : คืนสุดท้าย
ศิลปิน : เภา รัฐพล พรรณเชษฐ์
อัลบั้ม : Present Perfect

ถ้าวันพรุ่งนี้ สิ้นสุดระยะทาง
ในลานชีวิต ทุกเข็มมันหยุดไม่มีแล้วเวลา
เรื่องเธอเท่านั้น
ที่บางอย่างยังค้างคา
ไม่เคยได้บอกให้รู้
มันจะสายไปหรือเปล่า

ในคำว่ารัก ที่ฉันอยากให้ได้ฟัง
ผิดเองที่เป็นที่ฉัน
ได้แต่เก็บมันเอาไว้ในใจ
ไม่มีข้อแม้ นับตั้งแต่ต่อนี้ไป
หัวใจทั้งหมด ฉันพร้อม

หากฟากฟ้า
มีดาว เป็นนับร้อย
อย่าปล่อยให้ดาวลอย
เลื่อนผ่านคืนนี้ไป
จะเก็บเอาดาว เฝ้าและดู
อยากทำให้เหมือนคืนสุดท้าย
ทุกนาที ที่ยังหมุนผ่าน
(นานเท่านาน )

ถ้าวันพรุ่งนี้ นั้นเป็นเพียงนิทาน
ไม่มีอาทิตย์ที่แสงมันส่องให้เธอพบวันใหม่
คงมีใช่ไหม เรื่องที่เก็บไว้ข้างใน
ขอทำบางสิ่งทิ้งท้าย คล้ายอย่างฉันที่เป็นอยู่

เมื่อความจริงนั้น
เราก็ต่างไม่รู้ตัว
ยิ่งย้ำให้ใจมันกลัว
ว่าวันหนึ่งมันจะสายเกินไป
ในวันที่ฉัน มีโอกาสได้หายใจ
ขอเพียงได้บอกให้รู้ รักเธอ

หากฟากฟ้า
มีดาว เป็นนับร้อย
อย่าปล่อยให้ดาวลอย
เลื่อนผ่านคืนนี้ไป
จะเก็บเอาดาว เฝ้าและดู
อยากทำให้เหมือนคืนสุดท้าย
ทุกนาที ที่ยังหมุนผ่าน
(นานเท่านาน )

แล้วเธอบอกได้ไหม
ว่าใจคิดอย่างฉันหรือเปล่า
ฟ้าเหลือไม่กี่หมู่ดาว
ให้เรายังพอคว้าได้

หากฟากฟ้า
มีดาว เป็นนับร้อย
อย่าปล่อยให้ดาวลอย
เลื่อนผ่านคืนนี้ไป
จะเก็บเอาดาว เฝ้าและดู
อยากทำให้เหมือนคืนสุดท้าย
ทุกนาที ที่ยังหมุนผ่าน
(นานเท่านาน )

จะเก็บเอาดาว เฝ้าและดู
อยากทำให้เหมือนคืนสุดท้าย
ทุกนาที ที่ยังหมุนผ่าน

จะบอกให้เธอรู้ ว่ารักเธอ
อย่างน้อยในชั่วคืน
เก็บไว้ให้เท่านาน ก่อนจะผ่านในข้ามคืน
จากนี้และเท่านาน ก่อนจะผ่านในข้ามคืน
เก็บไว้ให้เท่านาน อยากจะบอกว่ารักเธอ