เพลง : โชเฟอร์ครวญ
ศิลปิน : รุ่ง โพธาราม

โชเฟอร์รถเมล์
ต้องร่อนเร่
ไปตามถนน
จอดป้ายเพื่อรับ-ส่งคน
มีมากล้นหญิงชาย
ผมขับรถยนต์
แล่นรับ-ส่งคนไปจนสุดสาย
จากเช้า กลางวัน ยันบ่าย
บางราย ก็ถึงเที่ยงคืน
แสงทองลาง ๆ
แล่นจากต้นทางไปจนสุดสาย
บางวันปวดเมื่อยทั่วกาย
แข็งใจสุดทนกล้ำกลืน
เหนื่อยยากปานใด
เสี่ยงกับความตายจำใจสู้ฝืน
เจ็บช้ำ ระกำขมขื่น
กล้ำกลืนซ่อนไว้ในทรวง
นักขับรถยนต์ เพื่อนเอ๋ย
ทุกคนฟังผมชี้แจง
ขับรถอย่าจี้อย่าแซง
ตะแบงเสี่ยงภัยทั้งปวง
หากแข่งแย่งคิว
ขับรถแล่นปลิวในถนนหลวง
พลาดพลั้งน้ำตาจะร่วง
ช้ำทรวงอยู่ในตะราง
สวัสดิการ ผมทำงานไม่มีดังฝัน
ยามซวยเจ็บป่วยจาบัลย์
โชเฟอร์นั้นแทบคลาน
หาใส่ปากตัว
ยังเลี้ยงครอบครัว
มิให้หม่นหมาง
อยากลี้หนีให้ไกลห่าง
จากทางโชเฟอร์รถเมล์..