เพลง : นกเหงากับเงาไม้
ศิลปิน : ละคร

ญ.]เหมือนนกหลงถิ่น
โบกบินมาโดยลำพัง
ฝ่าลมจนสุดกำลัง
ปีกหางชักเริ่มอ่อนล้า
ฝ่าพายุฝน จนหนาว อุรา
เหน็ดเหนื่อยหนักหนา
อยากหาร่มไม้พักกาย
ช.]เห็นใจนกเจ้า
ร่มเงาของฉันพอมี
ต้อนรับเจ้าอย่างยินดี
เชิญยึดเป็นที่อาศัย
จะกันลมฝนจนพ้นปวงภัย
วอนเจ้าจากใจ
ให้พักตรงนี้นานๆ
ญ.]ขอบคุณ ที่มีน้ำใจ
ช.]อย่าคิดมากไป
ญ.]แต่ใจมีสิทธิ์ไหวหวั่น
ช.]กังวลเรื่องไร
ญ.]ขอเพียงจริงใจต่อกัน
ช.]ฉันกล้าสาบาน
ญ.]ถ้างั้นฉันขอพักพิง
ช.]ฟังคำรับปาก
ชื่นใจฉันนักคนงาม
ญ.]ที่ยอมเพราะเชื่อน้ำคำ
อย่าทำให้ปวดใจหญิง
ช.]จะถนอมไว้
ไม่ยอมทอดทิ้ง
ญ.]เชื่อใจว่าจริง
ใจขอพึ่งพิงเพียงเธอ

ญ.]ขอบคุณ ที่มีน้ำใจ
ช.]อย่าคิดมากไป
ญ.]แต่ใจมีสิทธิ์ไหวหวั่น
ช.]กังวลเรื่องไร
ญ.]ขอเพียงจริงใจต่อกัน
ช.]ฉันกล้าสาบาน
ญ.]ถ้างั้นฉันขอพักพิง
ช.]ฟังคำรับปาก
ชื่นใจฉันนักคนงาม
ญ.]ที่ยอมเพราะเชื่อน้ำคำ
อย่าทำให้ปวดใจหญิง
ช.]จะถนอมไว้
ไม่ยอมทอดทิ้ง
ญ.]เชื่อใจว่าจริง
ใจขอพึ่งพิงเพียงเธอ