เพลง : น้ำตาสาวเหนือ
ศิลปิน : ลัดดาวัลย์ ประวัติวงศ์

. โอ้ ละเน้อชีวิตเฮาเอ๋ย
หลงคำลวงล่อเขาเอ่ย
เขาเปรยว่าฮักเฮาเหลือ
สุดจะจ้ำ เปิ้นทำให้เฮาหลงเจื้อ
พอเปิ้นสมใจแล้วเบื่อ
เปิ้นก็ทิ้งเฮา ให้เศร้าละเน้อ
โอ้ ละเน้อมันจ้างจ้ำแต้
เพราะเฮาบ่เจื้อป้อแม่
เฮาจึงต้องนอนละเมอ
มอบชีวิต มอบกายด้วยความหลงเห่อ
เพราะเฮาเฝ้าแต่เพ้อเจ้อ
อยากเห็นเมืองหลวง จึงเข้าบ่วงมาร
ก่อนปลงใจ เปิ้นให้สัญญาว่าจะฮักจริง
เปิ้นอ้างเอาลำแม่ปิง
เอ่ยขึ้นมาเป็นพยาน
อ้างสายลม แสงเดือนแมกไม้ตระการ
ว่าเป็นเสมือนวิมาน ฉิมพลีบ่มีจืดเลย
จั๊กจวนเฮาให้เข้าสู่กรุง
หมายมุ่งทำลายผลาญพล่า
โอ้ อนิจจาคนเอย
บ่เมตตาสงสารจาวเหนือบ้างเลย
คนใต้ใจร้ายเหลือเอ่ย
บ่เคยพบเลยใจทรามสิ้นดี
จั๊กจวนเฮาให้เข้าสู่กรุง
หมายมุ่งทำลายพลาญพล่า
โอ้ อนิจจาคนเอย
บ่เมตตาสงสารจาวเหนือบ้างเลย
คนใต้ใจร้ายเหลือเอ่ย
บ่เคยพบเลยใจทรามสิ้นดี