เพลง : น้ำตาสาวเย็บผ้า
ศิลปิน : ลาวัณย์ จันทร์เพ็ญ

สาวโรงงาน
เย็บผ้าใจลอย
พาหัวใจเศร้าสร้อย
เหมือนรอยเข็มจักรเสียบแทง
เย็บผ้าไปแล้ว
เจ้านายสั่งรื้อบางแห่ง
ดึงด้ายออกมีรอยแหว่ง
รอยเข็มแทงเข็มซ้ำย่ำยี
.หนุ่มเอ๋ยพ่อหนุ่มช่างซ่อม
รักจอมปลอมรักจริงไม่มี
รู้จักกันมาเกือบปี
ใจที่มียกให้หมดเลย.
.ทูนหัวเอ้ยบ่สมความแพง
ฟ้าแกล้งซุกใส่
ได้ฮู้จักมักคุ้นกับเจ้าก่อนไผ
จากนั้นได้เทียวแวมาหา
คำสัญญาว่าฮักแพงสองก้ำ
คนใจดำ
แนวปากเป็นเอ็นดิ้น
ปากบ่มีศีล
เอาความเว้าเพิ่นกล่อม
อ้ายเป็นช่างซ่อม
โตเปื้อนก่ำหมอง.
จากสอง
กลายเป็นสามยื่นมา
เพื่อนเย็บผ้า
สาวด้วยกันโรงงานเดียว
บางที แฟนเรานั้นมาเที่ยว
แฟนเราคงเกี้ยว
จีบเพื่อนของเรา
.ก็ไม่นาน
ผ่านมาอีกสามเดือน
ใจเราเคลื่อน
จากรักมาเป็นเศร้า
เพื่อนของเรา
ก็แต่งกับแฟนของเรา
ความทุกข์ความเศร้า
มีเรากล้ำกลืนฝืนทน.
.ดีทางต้นทางปลายได้ฮำ
ค่ำมานอนก่ายหน้า
พาให้คิดหลาย
คราวโชคร้าย
ดวงขาดพลอยพลัด
หวัดไอตามมา
ประสาทรวมมาพร้อม
ผอมโซล้นทนหันใจใหญ่
เทื่อหัวเทื่อไห้คือบ้าบ่พอ
.คลอน้ำตา พาให้เศร้าตรม
พาหัวใจระบม
ลมๆแล้งๆความฝัน
ไม่หลับกลางคืน
ก็มาทำงานกลางวัน
บางทีอยากร้องให้ลั่น
สุดอดกลั้น
กลัวก้องโรงงาน
มือทำงานใจก็คิดไป
เผลอคิดไปจนได้
หัวใจแสนทรมาน
เข็มจักรนั้นหรือ
ทิ่มนิ้วมือกลางนิ้วสะท้าน
น้ำตาผู้สาวโรงงาน
เย็บผ้าอาลัยอาวรณ์
มาตอนเข็มแทงกลางนิ้ว
หัวใจหวิวเลือดย้อยคิดใส่
หยังบ่แทงใจ
บ่อนมันคิดกลุ้ม
ตายซ่ำสิซวงยาม
โลกอร่าม
บ่อยากเห็นนำเพิ่น
หัวใจมันเวิ่นอยู่คือบ้า