เพลง : กอดสุดท้าย
ศิลปิน : วิคเตอร์ ชัชชวิศ เตชะรักษ์พงศ์

นั่งฟังเพลงเดิมที่ Play วนไปวนมา
นึกถึงแววตาของเธอที่เคยเคียงข้างกาย
มันทำให้ฉันใจหาย เป็นคนที่ใจสลาย
เพราะเธอเปลี่ยนไปไม่ใช่ตัวเธอคนเก่า

นั่งมองดูดาวที่เราเคยนอนดูกัน
นึกถึงคืนวันที่เคยจับมือเธอข้างกาย
มันทำให้ฉันใจหาย เป็นคนที่ใจสลาย
เมื่อเธอจะไปก็กลายเป็นสูญญากาศ

ได้ไหมเธอ อยากถ่วงเวลาให้เธออยู่
และรู้ คงไม่อาจจะฉุดรั้งเธอไว้
ได้ไหมเธอ ก็อยากจะขอเธอเรื่องเดียว

อยากกอดเธอให้นานที่สุด
เป็นกอดสุดท้าย แม้ใจแทบหยุด
อยากดึงเธอให้นานที่สุด
เป็นกอดสุดท้ายแม้ต้องสิ้นสุด

เสียงของระฆัง มันดังเพื่อบอกเวลา
เมื่อนาฬิกาของเราหยุดเดินเธอต้องไป
มันทำให้ฉันใจหาย นาทีที่ใจมลาย
เมื่อไม่มีเธอก็กลายเป็นสูญญากาศ

ได้ไหมเธอ อยากถ่วงเวลาให้เธออยู่
และรู้ คงไม่อาจจะฉุดรั้งเธอไว้
ได้ไหมเธอ ก็อยากจะขอเธอเรื่องเดียว

อยากกอดเธอให้นานที่สุด
เป็นกอดสุดท้าย แม้ใจแทบหยุด
อยากดึงเธอให้นานที่สุด
เป็นกอดสุดท้ายแม้ต้องสิ้นสุด

ทันทีที่อ้อมกอดฉันมันว่างเปล่า
ฉันรุ้สึกว่าคืนนี้มันช่างเหน็บหนาว
ไม่มีเธออยู่ข้างกายอีกต่อไป
คงต้องกอดความเหงาจนถึงตอนเช้า
Please stay with me you baby i need you oh
ร่างกายปรับตัวไม่ได้
มือที่เคยใช้กอดแต่ตอนนี้ต้องเอามาปาดน้ำตา
ยังจำความรู้สึกนั้นได้อยู่เลย
ไออุ่นของเธอยังจำได้อยู่เลย
เพียงแค่เราสัมผัสกันเท่านั้น
อ้อมกอดที่ฉันฝันเหมือนสวรรค์ที่เธอสร้างขึ้นมา
สุดท้ายก่อนจะจากลา ฉันขอสิ่งที่มีค่า
ขอเพียงกอดครั้งสุดท้าย
เป็นความทรงจำที่จะจำไปจนวันตาย

อยากกอดเธอให้นานที่สุด
เป็นกอดสุดท้าย แม้ใจแทบหยุด
อยากดึงเธอให้นานที่สุด
เป็นกอดสุดท้ายแม้ต้องสิ้นสุด

อยากกอดเธอให้นานที่สุด
เป็นกอดสุดท้าย แม้ใจแทบหยุด
อยากดึงเธอให้นานที่สุด
เป็นกอดสุดท้ายแม้ต้องสิ้นสุด