เพลง : พันธุ์ไม้เลื้อย
ศิลปิน : วินัย จุลละบุษปะ

เศร้าใจ ด้วยหญิงรักไกล
.เขาไป แห่งใด
.ก็ไม่ ได้รู้ กันเลย
.คร่ำครวญ ใคร่ชวนเชย
.ขออย่า จากไปเลย
.ความนัย ได้เผย
.เฉลยรู้กัน แล้วนา
.ค่ำคืน สุดแสน กล้ำกลืน
.รักไกล ไม่คืน
.สุดที่ จะฝืน วิญญา
.ก่อนเธอ จะอำ ลา
.หญิงได้ ฝากวาจา
.จะรัก หนักหนา
.ไม่หา รักใดไหนครอง
.ยัง นึกถึงคำ ยังจดยังจำ
.หวนนึกแต่คำ ด้วยหวังปอง
.คำ รักร้อยกรอง
.ให้เฝ้า คอยมอง
.รักนั้น ยังต้อง หวนละเมอ
.จากกัน บัดนี้ นานวัน
.รักยัง ผูกพัน
.ฉันเฝ้าโศกศัลย์ครวญละเมอ
.อ้อนวอน ให้พบเธอ
.ฉันจะ คอยปรนเปรอ
.ไม่คลาย พร่ำเพ้อ
.เสนอรักจริง เหมือนใจ

.พูดกัน หญิงเหมือนเถาวัลย์
.ลดเลี้ยว เกี่ยวพันธุ์
.กับสิ่ง ใกล้นั้น พันไป
.จากไป ใกล้ชิด ใคร
.รักก่อ ขึ้นทันใด
.ความจริง มีไว้
.จากไป แล้วลืมรักเลือน
.เพื่อนชาย ที่หญิง รักไกล
.มิควร มั่นใจ

.รักอาจหวั่นไหว คลอนเคลือน
.หากไป ไม่เคยเยือน
.ขอฝาก ให้คำเตือน
.หวั่นใจ สะเทือน
.หญิงเหมือน ไม้พัน.เถาวัลย์
.กลัว รักนั้นกลาย
.ยังห่วง ไม่วาย
.น้อยใจ ไม่อาย ความสัมพันธ์
.ครวญ คิด ถึงวัน
.เคยพรอด รำพัน
.ฉันจำ คำมั่น สัญญา
.เร่าร้อน อกเอ๋ย อาวรณ์
.รักไม่ แน่นอน
.ตัวอย่าง ที่สอน มีมา
.จึงกลัว จะร้างรา
.ขอมั่น ในวิญญา
.เฝ้าคอย แลหา
.รักแท้ แน่ใจ ไว้เอย