เพลง : สัจจาหญิง
ศิลปิน : ศิริพร อำไพพงษ์

พี่ฮักน้องมาแต่ดนนาน
ตั้งแต่หนองหานยังบ่ทันหล่ม
มาส่างเว้าเอาน้ำตาลมาจ่ม
ตั้งแต่ธาตุพนมยังบ่ทันก่อ
หวานแท้น้อหวานแท้หนอ

หัวใจน้องมีสี่ห้องให้พี่เข้าครองสู่ห้องสิเอาบ่
คันบ่เอาอย่าเว้าคือหมากส้มมอ
คันบ่เอาอย่าเว้าคือหมากส้มมอ
บ่แม่นเชื้อชาติอ้อยกินได้กะบ่หวาน

พี่ฮักน้องย่องบุญบ่เทียม
ว่าจนว่าเจียมเป็นบ่าวต่างบ้าน
พี่อย่าย่องน้องบ่สูงคือต้นตาล
น้องคอยถ่าดนนานอย่าช้าหลายเด้อ
เด้ออ้ายเด้อเด้ออ้ายเด้อ

หนาวคล้อยน้องคอยพี่มา
ตามคำสัญญาคอยถ่าใต้ต้นเวอ
คันบ่มักแม่นบ่ฮักกะส่างเด้อ
คันบ่มักแม่นบ่ฮักกะส่างเด้อ
เอ้อ หนุ่มรูปหล่อหล่อง้อน้องกะแฮ่งหลาย

น้องฮักพี่ตั้งแต่ดนนาน
ตั้งแต่ภูพานยังเป็นดินทราย
น้องฮักพี่นี้อีหลีหลายหลาย
ตั้งแต่เว้านิยายผาแดงนางไอ่
ผาแดงพี่น้องนางไอ่

สัจจาหญิงเฮาเว้าพื้นคือ
หินหนักหมื่นล่องน้ำกะบ่ไหล
อันสัจจาผู้ชายนี้เป็นจังใด๋
อันสัจจาผู้ชายนี้เป็นจังใด๋
ไผมาส่างสิฮู้ใจพี่สิส่องเห็น