เพลง : โล่ห์แห่งความช้ำ
ศิลปิน : เสรีย์ รุ่งสว่าง

ช้ำครั้งนี้ครั้งที่เท่าไหร่
ฉันเองก็จำไม่ได้
แต่มันยิ่งใหญ่หนักหนา
ช้ำครั้งนี้ รู้ตัวดีเจียนบ้า
มันแสนทรมา
น้ำตาไหลหยดหมดใจ
หลายร้อยครั้งยังฝังใจอยู่
ช้ำใจเพียงไหนทนสู้
เก็บความช้ำอยู่ภายใน
ทุกๆครั้ง ฉันก็ยังทนได้
ครั้งนี้มันยิ่งใหญ่
ไม่ตาย ก็เลี้ยงไม่โต
.เธอทำลาย ไร้เหตุ ไร้ผล
เพราะฉันจน หรือว่าฉันโง่
ยอมแพ้พ่าย
อยู่อย่างใจกลวงโบ๋
ถ้าแม้นมีการชิงโล่ห์
ฉันคงได้โล่ห์ความช้ำ.
ช้ำครั้งนี้ครั้งที่ยิ่งใหญ่
หัวใจระทมตรมไหม้
อับอายเพราะถูกเหยียดหยาม
ช้ำเหลือล้น
หญิงทุกคนมองข้าม
เวรซิเป็นผู้นำ
กรรมยังซ้ำยังเติม
เธอทำลาย ไร้เหตุ ไร้ผล
เพราะฉันจน หรือว่าฉันโง่
ยอมแพ้พ่าย
อยู่อย่างใจกลวงโบ๋
ถ้าแม้นมีการชิงโล่ห์
ฉันคงได้โล่ห์ความช้ำ.
ช้ำครั้งนี้ครั้งที่ยิ่งใหญ่
หัวใจระทมตรมไหม้
อับอายเพราะถูกเหยียดหยาม
ช้ำเหลือล้น
หญิงทุกคนมองข้าม
เวรซิเป็นผู้นำ
กรรมยังซ้ำยังเติม