เพลง : เอื้องดิน
ศิลปิน : สุเทพ วงค์กำแหง

สวยเอยเจ้าดอกกล้วยไม้
เอื้องดิน.
กลิ่นรวยรินตามลม.
น้ำค้างพร่างพรม
ช่อพริ้วลม แล สล้าง.
สดฉวีเจ้างามไม่สร่าง.
เจ้าซ่อนอยู่กลาง
หว่างพฤกษ์พงแดนไกล.
..เขาชมว่าเจ้างามนัก.
น่าถอม กว่าพยอมใดๆ
ถ้าแม้นว่าใคร
เด็ดแล้วไปชมเล่น
ดอกจะหรูถึงจะดูงามเด่น.
แต่เจ้าก็เป็นดอกไม้ในดงดอย
..ผึ้งรู้จักเคล้า
แดดเผายืนต้น
ใกล้มือคนสอย เจ้ามาลืมดอย
ฉันพลอยอาวรณ์.
..กลีบสวยเรียงซ้อน.
จะช้ำไปก่อนมวลภมรจะรู้
ถึงบานอยู่ในกระเช้า สดสี
แต่ยังมีคนจอง
ชะแง้ แล มอง
ต่างหวังปองชมอยู่.
สิ้นหน้าฝน
คล้ายดังคนคอยคู่
ไม่น่าชื่นชู
ดอกพลัดพลูลงดิน

..ดนตรี......
ผึ้งรู้จักเคล้า
แดดเผายืนต้น
ใกล้มือคนสอย
เจ้ามาลืมดอย ฉันพลอยอาวรณ์
..กลีบสวยเรียงซ้อน
จะช้ำไปก่อนมวลภมรจะรู้
ถึงบานอยู่ในกระเช้า สดสี
แต่ยังมีคนจอง
ชะแง้ แล มอง
ต่างหวังปองชมอยู่
สิ้นหน้าฝน
คล้ายดังคนคอยคู่
ไม่น่าชื่นชู
ดอกพลัดพลูลงดิน.