เพลง : มนต์รักป่าซาง
ศิลปิน : สุรพล สมบัติเจริญ

ครวญ คิด ถึงถิ่นป่าซาง
สวยเกิน คำคนเขาอ้าง
ป่าซาง แดนนี้มีมนต์.
ใคร แม้นเคยไปมาสักหน
แล้วต้อง พร่ำเพ้อกังวล
ถึงสาวหน้ามน
โฉมเจ้าสะคราญ.
โอษฐ์ พริ้มดังหนึ่งคันศร
สวยงาม สะอางพลิ้วอ่อน
ดั่งนาง อัปสรลาวัลย์.
ลอย โฉมมาในลำห้วยนั้น
พิศร้าง บัง-งง-งัน
แลเห็นทรงนั้น
อั๋นอวบขาวนวล.
.โอ ป่าซางนี้เอย
เพิ่งเคยได้ไปครั้งเดียว
หัวใจโน้มเหนี่ยวรัญจวน
เพียงได้เห็น
เสมือน เป็นบุญชักชวน
ใจ ฉัน ป่วน
เมื่อหวน คิดถึงป่าซาง.
ลา แล้วเมืองแก้วในฝัน
พบกัน ชั่วพลันแล้วจาก
ไม่ทัน ฝากรักนวลนาง.
คง เหลือเพียงแต่ความอ้างว้าง
เพ้อครุ่น คิดถึงนวลนาง
มนต์รักป่าซาง ฝังจิตมิคลาย
.โอ ป่าซางนี้เอย
เพิ่งเคยได้ไปครั้งเดียว
หัวใจโน้มเหนี่ยวรัญจวน
เพียงได้เห็น
เสมือน เป็นบุญชักชวน
ใจ ฉัน ป่วน
เมื่อหวน คิดถึงป่าซาง.
ลา แล้วเมืองแก้วในฝัน
พบกัน ชั่วพลันแล้วจาก
ไม่ทัน ฝากรักนวลนาง.
คง เหลือเพียงแต่ความอ้างว้าง
เพ้อครุ่น คิดถึงนวลนาง
มนต์รักป่าซาง ฝังจิตมิคลาย