เพลง : ทุ่งดอกจาน
ศิลปิน : เอ๋ พจนา

(
อ้างว้างทุ่งกว้างแซมสีดอกจาน
แต้มแต่งสีทุ่งอีสาน
สวยตระการด้วยมวลไม้ป่า
ใกล้เดือนหก ฝนก็ตกโปรยปรายลงมา
เธอมุ่งสู่เมืองฟ้าทิ้งไร่นาลืมทุ่งดอกจาน
ลมแล้งพัดผ่านดอกจานสะพรั่ง
จวนค่ำนกกากลับรัง ปากร้องสั่งโผบินลับไป
นกเจ้าเอ๋ย เห็นคนรักข้าบ้างไหม
เธอจากไปไกล ใจข้าพร่ำหาอาวรณ์
อีสานบ้านเฮา มีขุนเขาไม้ป่า
ลมพัดพา โชยกลิ่นหอมขจร
น้ำใสไหลริน ตะวันรอน
แดดอ่อน เห็นหมู่ปูปลา
ในท้องทุ่ง มีกระท่อมน้อยกลางนา
ควายทุยเหม่อมองหา ดูหญ้าแห้งดังแล้งรอฝน
อ้างว้างทุ่งกว้างไร้สีดอกจาน
บัดนี้หนอทุ่งอีสาน
สุดร้าวรานดอกจานโรยร่วง
เหมือนคนรักเก่า ลารักคนที่เคยควง
ปล่อยไปให้อยู่ตามดวง
คำว่าห่วงสิ้นแล้วจากใจ
(
อ้างว้างทุ่งกว้างไร้สีดอกจาน
บัดนี้หนอทุ่งอีสาน
สุดร้าวรานดอกจานโรยร่วง
เหมือนคนรักเก่า ลารักคนที่เคยควง
ปล่อยไปให้อยู่ตามดวง
คำว่าห่วงสิ้นแล้วจากใจ