เพลง : อันตรธาน
ศิลปิน : Emptyeye

ที่ฉันคอยยิ้มบ่อย ๆ ที่ฉันหัวเราะบ่อย ๆ
เป็นเพราะว่าฉันกลัวน้ำตาจะไหล
ในตอนที่ฉันคิดถึงเธอ ในตอนที่ภาพเธอนั้นย้อนมา

ทรมานเหลือเกินที่ต้องคิดถึงเธออยู่อย่างนี้
ถ้าเป็นในทางทฤษฎีฉันคง ไม่มีวันจะลืม

อยากให้เธออันตรธานหายไป ไร้ซึ่งร่องรอย
คนคนนี้จะได้ไม่ต้องมาคอย คิดถึงเธอทุกคืนวัน
อยากให้เธออันตรธานหายไป ไร้ซึ่งตัวตน
ต่อให้คนเท่าไหร่ที่ไหน ก็ไม่มีทางได้เจอ

อยากให้เธออันตรธานหายไป จากข้างในหัวใจ
เธอก็ทิ้งกันไปตั้งนาน แต่ทำไมไม่ยอมหายไปสักที
ยังฟังเพลงเดิมบ่อย ๆ ส่องเองเจ็บเองบ่อย ๆ
ก็ยังคงหลังอยู่หน่อย ๆ ว่าเธอจะหวนกลับมา

ทรมานเหลือเกินที่ต้องคิดถึงเธออยู่อย่างนี้
ถ้าเป็นในทางทฤษฎีฉันคง ไม่มีวันจะลืม

อยากให้เธออันตรธานหายไป ไร้ซึ่งร่องรอย
คนคนนี้จะได้ไม่ต้องมาคอย คิดถึงเธอทุกคืนวัน
อยากให้เธออันตรธานหายไป ไร้ซึ่งตัวตน
ต่อให้คนเท่าไหร่ที่ไหน ก็ไม่มีทางได้เจอ

อยากให้เธออันตรธานหายไป จากข้างในหัวใจ
เธอก็ทิ้งกันไปตั้งนาน แต่ทำไมไม่ยอมหายไปสักที

เธอเปลี่ยนไปเป็นคนใหม่ แต่ฉันยังเป็นคนเก่า
เธอลืมเรื่องของเรา ไปคบกับเขาคนใหม่
จะบอกอะไรให้ ฉันยังรักเธอ ก็ไม่เป็นไร
ถ้าเธอเห็นฉันเป็นแค่ภาพเบลอ

ทรมานเหลือเกินที่ต้องคิดถึงเธออยู่อย่างนี้
ถ้าเป็นในทางทฤษฎีฉันคง ไม่มีวันจะลืม

อยากให้เธออันตรธานหายไป ไร้ซึ่งร่องรอย
คนคนนี้จะได้ไม่ต้องมาคอย คิดถึงเธอทุกคืนวัน
อยากให้เธออันตรธานหายไป ไร้ซึ่งตัวตน
ต่อให้คนเท่าไหร่ที่ไหน ก็ไม่มีทางได้เจอ

อยากให้เธออันตรธานหายไป จากข้างในหัวใจ
เธอก็ทิ้งกันไปตั้งนาน แต่ทำไมไม่ยอมหายไปสักที