เพลง : ว้าวุ่น
ศิลปิน : แก้ว จริญญา ศิริมงคลสกุล

ใกล้กับเธอแค่ไหน

ก็ยังเหมือนยิ่งห่างยิ่งไกลกับเธอเท่านั้น

ทุกๆ ครั้งคอยบอกตัวเองว่าเป็นแค่ฝัน

ทุกครั้งที่ใกล้กัน และฉันต้องกลั้นใจ



แค่สมมุติว่าเรา รักกัน

โลกใบนี้ก็พลัน หยุดหมุนไป

เกิดอะไรขึ้นมา ละหัวใจ

จะเก็บอาการ ได้อีกนานแค่ไหน



เนื่องจากตอนนี้มีคนๆ หนึ่งกำลังว้าวุ้นในใจ

จะทนเก็บคำๆ นั้นเอาไว้ได้นานแค่ไหนไม่รู้เลย

ถ้าฉันบอกความในใจ

แล้วจะเปลี่ยนอะไรไปได้ละเธอ



เนื่องจากตอนนี้มีคนๆ หนึ่งกำลังฟุ้งซ่านเกินไป

เก็บความคิดถึงที่ยังไม่ถึงที่เธอไม่ซึ้งสักเท่าไร

อธิษฐานให้เป็นได้อย่างใจไม่ว่านานสักเท่าไร

มีคนหนึ่งว้าวุ้นใจแค่ไหนแต่เธอไม่รู้เลย



รู้อะไรบ้างไหม ทุกๆ ครั้งต้องเก็บต้องซ่อนอาการนั้นไว้

เพราะว่าฉันไม่อยากจะทำให้เธอสงสัย

ว่าความรักที่มี มันแทบล้นหัวใจ



แค่สมมุติว่าเรา รักกัน

โลกใบนี้ก็พลัน หยุดหมุนไป

เกิดอะไรขึ้นมา ละหัวใจ

จะเก็บอาการ ได้อีกนานแค่ไหน



เนื่องจากตอนนี้มีคนๆ หนึ่งกำลังว้าวุ้นในใจ

จะทนเก็บคำๆ นั้นเอาไว้ได้นานแค่ไหนไม่รู้เลย

ถ้าฉันบอกความในใจ

แล้วจะเปลี่ยนอะไรไปได้ละเธอ



เนื่องจากตอนนี้มีคนๆ หนึ่งกำลังฟุ้งซ่านเกินไป

เก็บความคิดถึงที่ยังไม่ถึงที่เธอไม่ซึ้งสักเท่าไร

อธิษฐานให้เป็นได้อย่างใจไม่ว่านานสักเท่าไร

มีคนหนึ่งว้าวุ้นใจแค่ไหนแต่เธอไม่รู้เลย



เนื่องจากตอนนี้มีคนๆ หนึ่งกำลังว้าวุ้นในใจ

จะทนเก็บคำๆ นั้นเอาไว้ได้นานแค่ไหนไม่รู้เลย

ถ้าฉันบอกความในใจ

แล้วจะเปลี่ยนอะไรไปได้ละเธอ



เนื่องจากตอนนี้มีคนๆ หนึ่งกำลังฟุ้งซ่านเกินไป

เก็บความคิดถึงที่ยังไม่ถึงที่เธอไม่ซึ้งสักเท่าไร

อธิษฐานให้เป็นได้อย่างใจไม่ว่านานสักเท่าไร

มีคนหนึ่งว้าวุ้นใจแค่ไหนแต่เธอไม่รู้เลย