เพลง : วิทยาลัยในป่ายาง(คณะยรรศาสตร์)
ศิลปิน : วุฒิ ป่าบอน

ไม่สนใจใคร อยู่ในวัยกาลังเติบโต ยิ่งแหลงก็ยิ่งพาโล ยิ่งหนักหน้า
ตื่นเช้ามาก็โทรหาเพื่อน พ่อแหลงแม่เตือนก็ชักสีหน้า ไม่พอใจ ไอ้ไหรของตัวหนักหนาชาติหน้าราคาญ
พ่อแม่แหลงหิดทาเป็นฉุนเฉียว เพื่อนแหลงนิดเดียวได้เพไม่ขัด ใครหน้าไหนไม่สนกูจัด กูสด
ทาโชว์พาวเป็นพี่หลวงพอได้ หนุกหรอยบายใจกับโบ๋เพื่อน คาที่พ่อแหลงแม่เตือนไม่สนไม่ฟัง
*บ้านก็ไม่หลบ นั่งให้ยุงขบอยู่ที่ป่ายาง
ตั้งวงกินน้าท่อมจนหวางหนุกหนานปาร์ตี้
พ่อแม่ส่งให้เรียน แต่ลูกบ่าวมันเกรียนมั่วสุม บ้าหุม บ้า….
อนาคตพอมี แต่ลูกบ่าวคนดี ติดสาว ติดยามอมแมม
(ดนตรี ซ้า *)
พ่อแม่ทางานหนัก เสียให้เรียน หวังแค่เพียงวันหน้าลูกนั้นสบาย
แต่ความหวังกลับพังไม่เป็นอย่างที่ตั้งใจ เมื่อลูกชายไปเปิดวิทยาลัยในป่ายาง
ต้มน้าท่อม เมาเหล้ายา บ้าผู้หญิงไม่สนใจ ฉากสุดท้ายคิดได้ก็ตอนสายไปเจ็บใจแท้
นายล้อมจับเสียหลักก็เพราะยัน วิ่งไม่ทันถูกใส่กุญแจมือ
พ่อแม่ส่งให้ไปเรียนหนังสือ แต่ภาพที่พ่อแม่เห็นก็คือ ลูกนั่งบนรถทุกไฟ
(ซ้า *)
อนาคตพอมีแต่ลูกบ่าวคนดี ติดสาว ติดยา มอมแมม