เพลง : กบจำศีล
ศิลปิน : จำรัส ศรีวิเชียร

กบ มันจำศีล
จึงไม่ ได้ยินเสียงกบ
เคย ร้องอบอ๊บ
ตะเบ็งเซ็งแซ่ ไปตามท้องนา
เงียบ และวังเวง
เสียงเพลง เคยดังลั่นฟ้า
เงียบหายหน้าหายตา
ผู้คนบ่นหา กันอึงคะนึง
กลับ มาแล้วหนา
หายหน้า ไปพักหนึ่ง
เพราะ หัวใจถูกนึ่ง
รักหลอกจนซึ้ง
จึงพึ่งรส พระธรรม
เงียบไปคล้ายกบจำศีล
จึงไม่ได้ยินกบร้อง งึมงำ
กลับมาด้วยใจชุ่มฉ่ำ
ลืมแล้วรอยช้ำ
รอยร้าวคาวใจ
กบ เลิกจำศีล
ได้ยิน เสียงร้องสดใส
ต่อนี้ไม่รักใคร
จะขอรับใช้
ร้องเพลงให้แฟน
โอ้ แฟนเพลงจ๋า
หันหน้ามาอ้าแขน
ต้อนรับ รุ่งเพชรให้หนาแน่น
เหมือนดั่งแฟนแฟน
ได้เคยเมตตา
เพลง ฝนเดือนหก
กบร้อง ดังลั่นก้องฟ้า
ลืมแล้วหรือแฟนจ๋า
รุ่งเพชรกลับมา
หาแฟนเพลงอีกแล้วเอย
เงียบไปคล้ายกบจำศีล
จึงไม่ได้ยินกบร้อง งึมงำ
กลับมาด้วยใจชุ่มฉ่ำ
ลืมแล้วรอยช้ำ
รอยร้าวคาวใจ
กบ เลิกจำศีล
ได้ยิน เสียงร้องสดใส
ต่อนี้ไม่รักใคร
จะขอรับใช้
ร้องเพลงให้แฟน
โอ้ แฟนเพลงจ๋า
หันหน้า มาอ้าแขน
ต้อนรับ รุ่งเพชรให้หนาแน่น
เหมือนดั่ง แฟนแฟน
ได้เคยเมตตา
เพลง ฝนเดือนหก
กบร้องดังลั่นก้องฟ้า
ลืมแล้วหรือแฟนจ๋า
รุ่งเพชรกลับมา
หาแฟนเพลงอีกแล้วเอย