เพลง : หวัดหรือหวิด
ศิลปิน : TangBadVoice

ในขณะที่กักตัวกันนะคะ
ให้สังเกตอาการตัวเองอย่างสมำเสมอ
โดยทั่วไปจะเริ่มจากการไอ
แค่ก เชี่ย
แล้วก็มีนํ้ามูก
ฟื้ด เชี่ย

กักตัว 14 วัน ช่างน่าเสียดายงานแคนเซิ่ลไปกี่อัน
กินมาม่าไปกี่ตัน.
ใส่ VR ไปทะเลสิมิลันดีกว่า

กักตัว 14 วัน ช่างน่าเสียดายงานแคนเซิ่ลไปกี่อัน
กินมาม่าไปกี่ตัน.
ใส่ VR ไปทะเลสิมิลันดีกว่า

เอ๊ะ
หรือว่ากูติด
นี่กูเป็นหวัด หรือว่า โควิด

เฮ้อ
วิกลจริต
วิตกจริต
เอ๊ะ หรือว่ากูผิด

เฮ้อ
เข้าวันที่สิบ
เช้ามาก็บิด
เข้าดู Netflix

ดูปรสิต
ดู politics
กินชีวจิต
ไม่น่าจะติด

อ๊ะ
ฮัดชิ่ว
ไข้สูงลิ่ว
ฉี่ไม่ออกหรือว่ากูเป็นนิ่ว หัวหมุนติ้ว
เชี่ยเอ๊ย หรือว่านี่มันเป็นอาการอันนึงกูควรไปเปิดกูเกิ้ล

ไปหาดูเพิ่ม เซิชไปอันแรกเจออาการแรกเริ่ม คือไอแห้งๆ แต่ ถ้าเป็นเพิ่มเข้ามาต้องดูว่าเป็นแกล้งๆ เพราะแค่เป็นหวัดรึเปล่า

กูเป็นรึเปล่า
หรือว่าที่กูไข้ขึ้น มันเป็นเพราะข่าว
ไปกินนํ้าเปล่า
นั่งลงขุกเข่า
วัดไข้ในห้อง
ไม่เป็นนี่หว่า

เอ๊ะ
หรือว่ากูติด
นี่กูเป็นหวัด หรือว่า เป็นหวิด

เฮ้อ
วิกลจริต
วิตกจริต
เอ๊ะ หรือว่ากูผิด


เฮ้อ
วันที่ สิบเอ็ด
ตื่นมาแล้วบิด
แล้วดู Netflix

ดูพรมลิขิต
กินมายเซปติค
ฟังเพลง Brassac
ไม่น่าจะติด

กูควรกินนํ้า อ้าวนํ้ากูหมด
ไม่เหลือซักหยด มันถึงกำหนด เลยต้องรับบทคนกล้าเดินไปที่ลิฟท์ กูยืนจ้องลิฟท์แล้วใจมันหม่น
จะกดชั้น 1 ควรใช้นิ้วชี้นิ้วกลาง นิ้วกลางหรือก้อย
หรือว่าไวรัสมันจะไม่ตื่นถ้ากดแบบค่อยๆ

ต้องค่อยๆกด
Boop
กดไปซะแรงเลย โดนนิ้วสดๆ
เอ้อ
กดแอล กอ ฮอล แต่ แอลกอ ฮอ หมด
เอ้อ
ไวรัสกระจายตัว ไวรัส กบฎ แน่
เอ้อ

เอ๊ะ
หรือว่ากูติด
นิ้วกูโดนลิฟท์ นิ้วชี้โควิด

นิ้วที่ไปจับ
ขวดพลาสติก
จับโทรศัพท์
อีเล็คโทรนิคด้วย

กักตัว 14 วัน ช่างน่าเสียดายงานแคนเซิ่ลไปกี่อัน
กินมาม่าไปกี่ตัน.
ใส่ VR ไปทะเลสิมิลันดีกว่า

กักตัว 14 วัน ช่างน่าเสียดายงานแคนเซิ่ลไปกี่อัน
กินมาม่าไปกี่ตัน.
ใส่ VR ไปทะเลสิมิลันดีกว่า

เฮ้อ
วันที่สิบสอง
หรือว่ากูติด
คิดแล้วสยอง

ประสาทสมอง
ไม่ตอบสนอง
ไม่กล้าผยอง
ไม่กล้าจับของ

เฮ้อ
กินปลากระป๋อง
วันนี้นํ้าหนักลง
วันนี้ดูผอม

เอ๊ะ
เมื่อวานที่กดลิฟท์
กูล้างไปนิ้วเดียว
กูใช้ไปสอง

เมื่อวาน กูล้าง นิ้วกลางผ่านผ่าน แต่กูขัดนิ้วชี้จนด้าน กูไปจับอะไรในห้องไว้บ้าง กูจะเป็นบ้า กูจับที่หน้าไปแน่
เช็ดแม่งให้หมด ถ้าโควิดเข้าห้อง มันจะเกินต้าน

เอ้อ
ต่อด้วยถูบ้าน
พื้นกูอะมีเสี้ยน
กูถูจนด้าน

เดินไปซักม่าน
อยู่ตรงไหนบ้าง
หรี่ตาหาไวรัส
หรือมันวิ่งพล่าน

กักตัว 14 วัน ช่างน่าเสียดายงานแคนเซิ่ลไปกี่อัน
กินมาม่าไปกี่ตัน.
ใส่ VR ไปทะเลสิมิลันดีกว่า

กักตัว 14 วัน ช่างน่าเสียดายงานแคนเซิ่ลไปกี่อัน
กินมาม่าไปกี่ตัน.
ใส่ VR ไปทะเลสิมิลันดีกว่า

เอ้อ
วันที่สิบสาม
คิดถึงการถ่ายหนัง
อยากลงสนาม

โควิดมันหยาม
ช่างน่าเกรงขาม
รูปทรงก็น่ากลัว
กลมๆหนามๆ

เอ้ออออ
เริ่มเกิดคำถาม
วันนี้หรือพรุ่งนี้
กูจะโดนหาม

อยากกินข้าวหลาม
กินแต่ข้าวสาร
อยากกินของหวาน
กับเดินสยาม

เอ้อ
วันที่ 14
วันนี้ออกบ้านได้
อย่างปรกติ

ต้องซื้อบะหมี่
ต้องซื้อแป้งจี่
ต้องไปซื้อไข่
ควรงดบุหรี่

กดลิฟท์
โคตรสบาย
ครั้งที่แล้วพลาด
แต่กูโปรแล้วไอ้ควาย

ปุ่มลิฟท์อันตราย
แต่ครั้งนี้ไม่เป็นไร
กูฉีดแอลกอฮอลแม่ง
มึงจะได้รู้สภาวะของคนในอันตราย

ติ๊ง
ลิฟท์เปิดเจอยาย
ฮัดชิ่ว
โอ้โหนํ้าหมากยายกระจาย
โอ๊ยเชี่ย
นํ้าลายมี texture ขนาดนี้กูละ งง สรุปว่ายายเพิ่งจามหรือยายเพิ่งปาทรายวะ

เอ้อ
กักตัวอีก 14 วัน
แต๊งกิ๊วยายกูต้องเสียอีกกี่พัน
โอ้ย โอ้ย
Mask กูอะเหลืออีกกี่อัน
ใส่ VR ไปทะเลสิมิลันดีกว่า
กักตัวอีก 14 วัน
แต๊งกิ๊วยายกูต้องเสียอีกกี่พัน
โอ้ย โอ้ย
Mask กูอะเหลืออีกกี่อัน
ใส่ VR ไปทะเลสิมิลันดีกว่า
กักตัวอีก 14 วัน
แต๊งกิ๊วยายกูต้องเสียอีกกี่พัน
โอ้ย โอ้ย
Mask กูอะเหลืออีกกี่อัน
ใส่ VR ไปทะเลสิมิลันดีกว่า