เพลง : ฝากลมวอน
ศิลปิน : จิตติมา เจือใจ

..........เย็นสายลม
พัดโชยแผ่วพริ้ว
ละลิ่วใบไม้ร่วง
ล่องลอยแลเกลื่อน
ตามสายธารา
มองนกบินเรียง
เคียงคลอคู่มาหน้าระรื่น
ต้องแอบสะอื้น
สุดร้าวรานฤทัย
สงสารตัวเองยิ่งนัก
เดียวดายขาดรักเหงาใจ
เหมือนหลงเดินทาง
คนเดียวอ้างว้าง
กลางป่ากลางเขาไพร

คงเพราะเราไม่งามสดสวย
ร่ำรวยเงินและเกียรติ
คนจริงมองเฉียด
มองเมินข้ามไป
คนน้ำใจดีในโลกอยู่ไหน
ไม่เห็นหน้า
ได้โปรดเมตตามาช่วยค้ำจุน
รักแท้นั้นมีค่านัก
ใจเดียวมั่นรักเทิดทูน
ของสวยของงาม
เนื้อในอาจทราม
หนอนเจาะไชชุลมุน

วอนฟ้าดินเห็นใจข้าน้อย
หลงคอยความรักมา
โลมชีวาให้จิตหายว้าวุ่น
รอเหมือนรอตะวัน
เยือนยามรุ่งอรุณ
ชื่นฤดีเนิ่นนานหลายปี
ก็ไม่พบพาน
เพื่อนฝูงก็มาห่างหาย
ไปมีคนเคียงกายชื่นบาน
สมเพชตัวเรา
ต้องนอนเปลี่ยวเหงา
หัวอกสุดร้าวราน