เพลง : คำสิบห่อ
ศิลปิน : PMC (ปู่จ๋านลองไมค์)

และข้าต้องทำฉันท์ใดถึงจะได้ใจเจ้าเอามาครอง
แล้วเจ้าต้องการสิ่งใดแก้วแหวนกำไลหรือว่าเงินทอง
ข้าพร้อมจะเอ่ยคำมั่นกล่าวคำรักนั้นมิสั่นมิคลอน
จึงร้อยทุกคำให้เป็นวลีผ่านบทกวีผ่านเสียงของกลอน
หอหับห้องนอนหัวเมืองนครข้าก็พอมี
ช้าง ม้า หรือว่าวัวควาย เจ้าอยากได้อะไรบอกมาอย่ารอรี
เสบียง หมู เห็ด เป็ด ไก่ ข้าก็มีให้เจ้ามากมายให้เจ้าได้เปรมปรีดิ์
สัตย์จริงว่าจะรักจนตายให้ชีพมลายร่างการเป็นอินทรีย์
กายเป็นเท่าธุลี ให้ผืนดินมันมากลบหน้า
หัวใจข้ายังถวินความรักจะสิ้นเมื่อเห็นศพข้า
ยอมให้ตบหน้าหากชมหญิงใดว่างามไปกว่าเจ้า
หัวใจข้าหลงข้าไหลยิ้งกว่าเมรัยที่อยุ่ในจอกเหล้า
คนเข้าบอกเล่าลือเลื่องมาจากเมืองเหนือ
วลีได้ยินประจำคืองามล้ำ และก็งามเหลือ
ไม่ต้องหนีเสือปะจระเข้ แล้วหนีไปสุดคลอง
เพราะข้าจะคอยพัดวีปรนนิบัติอย่างดี ไม่มีหยุดมอง
ของที่หลุดจอง ก็อาจเป็นเพราะไม่ยอมจ่ายมัดจำ
เสวนากันให้เข้าใจ ฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดจำต้องรับฟัง
หากจะนับตังค์ คงพอชื้อนาให้เจ้าเป็นพันไร่
คนอื่นข้ามิอาจปันใจและคงจะไม่ให้มีเรื่องงามไส้
ชายใดตามไล่จีบเจ้าข้าจะป้องปราม
ถุกคำที่พูดออกไปล้วนมาจากใจไม่ใช้ท่องไรม์
เจ้าคือความงามประดับใจ ให้สุขและสวยใส
เจอเจ้าถือว่าโชคดีกว่าถูกล็อตเตอรี่หรือว่าหวยไหน
เจ้างามกว่าใครในหมื่นแสนดินแดนโลก
หญิงอื่นยังห่างไกลเป็นปีแสงหรือว่าแสนโยชน์
จะรักตลอดไปไม่หน่ายแหนงสืบไปแสนโคตร
จะกุมมือเจ้าใว้ตลอดไปจนต้นแขนโยก
แม้เจ้าอยากได้สิ่งใด ใต้ท้องนภาข้าจักหาให้
ราชรถเรือนแก้ว หรือเพียงเรือแจวข้าจักหาให้
ผ้าไหมที่ประกายทองจนคนเข้ามองข้าจักหาให้
จะปกจะป้องทุกทิศจนกว่าชีวิตของข้าจักหาไม่
ยามเมื่อชิดใกล้ก็สุขอารมณ์แล้วก็สมฤดี
ยามเมื่อเดินตามไล่กระแสของใจไหลเหมือนกับนที
ร่วมหอแล้วก็ลงเรื่อนมันจะสวยเหมือนแสงดาวที่ส่องทวี
ให้รักนั้นชัชวาลสว่างเนิ่นนานเหมือนทยุมณี

*love more than anyone อยากบอกว่ารักมากกว่าใคร
love with all my heart อยากบอกว่ารักเจ้าจนหมดใจ
อยากบอก love forever จะรักตัวเจ้านานตลอดไป
จนชีพของข้านั้นต้องมลาย รักไม่เสื่อมคลาย Love until die
ลองมา close my eye กำเดวบะดาย เจ้าลองมาผ่อ
ถามว่า do you love me สาวเจ้าคนดีคนดีจะฮักข้าก่อ
ข้าเป๋น normal people บะดายเลยเน้อบะใจ๋คนหล่อ
จะคอยเทคแคร์ดูแลอย่างดี เงินคำที่มีข้าฮื้อเป๋นสิบห่อ
(ซ้ำ*)