เพลง : อยู่คนเดียว
ศิลปิน : กบ เสาวนิตย์ นวพันธ์

ฉันรู้ว่าชีวิต ที่เดิน คนเดียว
มันทำให้เปลี่ยวเหงา เท่าไร
ฉันถึงต้องไขว่คว้า
ทุ่มเท ลงไป
ให้เธอไม่ไปไหน
ให้เธออยู่กับฉัน

แต่มันลืมว่าเธอ
ไม่พร้อม จะยืนข้างใคร
ไม่ทันมอง ว่าเธอ
ไม่ซึ้งไม่เต็มใจ

อยู่คนเดียว
เหงาจนแทบทนไม่ไหว
มันอ้างว้าง เหลือเกิน
เวลาที่มองไม่เจอใคร
อยู่กับคน ไม่รักกัน
ถึงจะใกล้กันเท่าไหร่
สุดท้าย
กลับเหงาหัวใจยิ่งกว่า.

เพราะคิดว่าวันนี้
ที่ได้ มีเธอ
จะเจอกับความรัก ยิ่งใหญ่
ให้ฉันได้มีหวัง
และก้าวเดินไป
มีแรงและจุดหมาย
ไม่เป็นอย่างวันนั้น

แต่มันลืมว่าเธอ
ไม่พร้อม จะยืนข้างใคร
ไม่ทันมอง ว่าเธอ
ไม่ซึ้งไม่เต็มใจ

อยู่คนเดียว
เหงาจนแทบทนไม่ไหว
มันอ้างว้าง เหลือเกิน
เวลาที่มองไม่เจอใคร
อยู่กับคน ไม่รักกัน
ถึงจะใกล้กันเท่าไหร่
สุดท้าย
กลับเหงาหัวใจยิ่งกว่า.

แต่มันลืมว่าเธอ
ไม่พร้อม จะยืนข้างใคร
ไม่ทันมอง ว่าเธอ
ไม่ซึ้งไม่เต็มใจ

อยู่คนเดียว
เหงาจนแทบทนไม่ไหว
มันอ้างว้าง เหลือเกิน
เวลาที่มองไม่เจอใคร
อยู่กับคน ไม่รักกัน
ถึงจะใกล้กันเท่าไหร่
สุดท้าย
กลับเหงาหัวใจยิ่งกว่า.

อยู่กับคน ไม่รักกัน
ถึงจะใกล้กันเท่าไหร่
สุดท้าย
กลับเหงาหัวใจยิ่งกว่า.