เพลง : ดอกราตรี
ศิลปิน : นัดดา วิยะกาญจน์

ดอกเอ๋ยดอกราตรี
ไม่มีสีสวยสด งดงามหรู
จึงมิใคร่มีใคร ใส่ใจดู
หรืออยากรู้ว่าแฝงอยู่แห่งใด
ฮือ ฮื้อ ฮื่อ ฮือ ฮือฮือ
ฮือ ฮื้อ ฮื่อ ฮือ ฮือฮือ
ครั้นคำคืนชื่นชม
อารมณ์ฉ่ำ กลิ่นเจ้าพร่ำเตือน
จึงนึกขึ้นได้ โอ้ราตรีหนา
น่าเห็นใจ กลิ่นกล่อมให้นอนชื่น
ทุกคืนเอย
ฮือ ฮื้อ ฮื่อ ฮือ ฮือฮือ
ฮือ ฮื้อ ฮื่อ ฮือ ฮือฮือ
ความเอ๋ยความดี
มิใคร่มี ใครรู้สึกสำนึกถึง
แม้ทำไว้เท่าใด คนไม่ลืม
ฮือ ฮื้อ ฮื่อ ฮือ ฮือฮือ
ฮือ ฮื้อ ฮื่อ ฮือ ฮือฮือ
ปรารถนาจะคำนึง
ให้ป่วยการณ์
ฮือ ฮื้อ ฮื่อ ฮือ ฮือฮือ
ฮือ ฮื้อ ฮื่อ ฮือ ฮือฮือ
หากถึงคราวคับแค้น
แสนทุกข์เข็น จึงจะกลับแลเห็น
เป็นแก่นสาร เหมือนราตรีที่กลิ่น
ประทินนาน จะรู้รสหอมหวาน
ตอนค่ำเอย
ฮือ ฮื้อ ฮื่อ ฮือ ฮือฮือ
ฮือ ฮื้อ ฮื่อ ฮือ ฮือฮือ