เพลง : จอมใจคนจน
ศิลปิน : นิยม มารยาท

ความจนนี่หนา
ชักพาให้เศร้า
เคยรักอยู่กับสาว
ต้องปวดใจร้าวเฝ้าทน
พ่อแม่ของเจ้า
ติว่าเราเป็นคนจน
ต่างรับต่างรู้ใจตน
ต่างคนต่างเห็นใจกัน
จะมีจะจนหน้ามนไม่ห่วง
ขอเพียงว่าอย่าลวง
ให้อยู่ในห้วงรำพัน
เจ้าอย่าระแวง
เคลือบแคลงพี่ขอสาบาน
สิ่งเดียวที่พี่นึกหวั่น
สิ่งนั้นก็คือความจน
มีใครหลายคนที่ล้นรวยกว่า
เอาแหวนเพชรเงินตรา
มาซื้อมาหาหน้ามน
ให้ขี่รถเก๋ง
ละลืมหลังควายคนจน
แต่เจ้าไม่เคยไปสน
มั่นรักคนจนจริงๆ
บรรดาเพื่อนสาว
ของเจ้ารู้กัน
ทุกคนต่างสงสาร
จะให้ของขวัญทุกสิ่ง
ให้อยู่คู่กัน
ตราบชั่วนิรันดร์อย่าทิ้ง
ความฝันถ้าเป็นความจริง
สุขยิ่งได้อิงอกสาว