เพลง : ดอกหญ้าในป่าปูน
ศิลปิน : โบ สุนิตา ลีติกุล

หัวใจติดดิน
สวมกางเกงยีนส์เก่าๆ
ใส่เสื้อตัวร้อยเก้าๆ
กอดกระเป๋าใบเดียวติดกาย
กราบลาแม่พ่อ
หลังจากเรียนจบ ม.ปลาย
ลาทุ่งดอกคูนไสว
มาอาศัยชายคาป่าปูน
.เอาแรงเป็นทุน
สู้งานเงินเดือนต่ำๆ
เก็บเงินเข้าเรียนภาคค่ำ
ก่อความหวังบนทางเปื้อนฝุ่น
สังคมเมืองใหญ่
ขาดแคลนน้ำใจเจือจุน
ใช้ความอดทนเติมทุน
ให้ยืนสู้ไว้ทุกวัน.
.อยู่เมืองสวรรค์
แต่เป็นคนชั้นติดดิน
เป็นผู้รับใช้จนชิน
หูได้ยิน แต่คำสั่งงาน
แต่ยังยิ้มได้
เพราะใจเหมือนดอกหญ้าบาน
ถึงอยู่ในที่ต่ำชั้น
แต่ก็บานได้ทุกเวลา
หัวใจติดดิน
สวมกางเกงยีนส์เก่าๆ
ใส่เสื้อตัวร้อยเก้าๆ
แต่ใจสาว มิด้อยราคา
หวังไว้วันหนึ่ง
เรียนจบชั้นที่เฝ้ารอมา
จะสวมมงกุฏดอกหญ้า
ถ่ายรูปปริญญา
หวนมาบ้านเรา

หัวใจติดดิน
สวมกางเกงยีนส์เก่าๆ
ใส่เสื้อตัวร้อยเก้าๆ
แต่ใจสาว มิด้อยราคา
หวังไว้วันหนึ่ง
เรียนจบชั้นที่เฝ้ารอมา
จะสวมมงกุฏดอกหญ้า
ถ่ายรูปปริญญา
หวนมาบ้านเรา