เพลง : เปราะบาง
ศิลปิน : บอดี้สแลม (Bodyslam)

หนทาง ยังดูเหมือนเดิม
มีแสงไฟ มีผู้คนรอบกาย
จากคนร้อยพันที่ยืนใกล้กัน
กลับรู้สึกว่าไกลแสนไกล
อะไรมันหายไป
จากหัวใจของเรา
ทำไมแค่ลมเพียงแผ่วเบา
ยังทำให้เหน็บหนาว
แค่เพียงแผ่นฟ้าที่ว่างเปล่า
ยังทำให้มีน้ำตา
ทำไมมันช่างเปราะบาง
เหลือเกิน
อ่อนแอจนเกินจะเข้าใจ
ครั้งนึง ที่เคยสัมผัส
ในหัวใจ ว่ารักยังเหลืออยู่
แต่วันนี้ดูเหมือนมันลบเลือน
กอดที่อบอุ่นจางหายไป
สักวันถ้าล้มลงจะมีใครสนใจ
ทำไมแค่ลมเพียงแผ่วเบา
ยังทำให้เหน็บหนาว
แค่เพียงแผ่นฟ้าที่ว่างเปล่า
ยังทำให้มีน้ำตา
ทำไมมันช่างเปราะบาง
เหลือเกิน
ร่องรอยจากคำไม่กี่คำ
ยังทำให้ปวดร้าว
แค่เพียงแววตาที่ว่างเปล่า
ยังทำให้เจ็บหัวใจ
ทำไมมันช่างเปราะบาง
เหลือเกิน
ชีวิตเมื่อไรจะเข้มแข็งพอวิงวอนให้มันสิ้นสุดลง
ทำไมแค่ลมเพียงแผ่วเบา
ยังทำให้เหน็บหนาว
แค่เพียงแผ่นฟ้าที่ว่างเปล่า
ยังทำให้มีน้ำตา
ทำไมมันช่างเปราะบาง
เหลือเกิน
ไม่รู้เมื่อไหร่จะผ่านพ้น
ร่องรอยจากคำไม่กี่คำ
ยังทำให้ปวดร้าว
แค่เพียงแววตาที่ว่างเปล่า
ยังทำให้เจ็บหัวใจ
ทำไมมันช่างเปราะบาง
เหลือเกิน
และชีวิตเมื่อไรจะเข้มแข็งพอ
และชีวิตเมื่อไรจะเข้มแข็ง
ไม่รู้ ไม่รู้ ไม่รู้
และชีวิตเมื่อไรจะเข้มแข็ง
ชีวิตเมื่อไรจะเข้มแข็งพอ