เพลง : เพื่อนของเราชื่อความเหงา
ศิลปิน : บอย ตรัย ภูมิรัตน

เมื่อใดที่หัวใจนั้นอ่อนล้า คือเวลาที่เรานั้นอ่อนไหว
กอดตัวเองไม่มีใคร ไม่เห็นเป็นไรแค่นี้
ไม่ว่าเราจะพบอะไร จะเจอกับวันที่ร้ายรึดี
ใจก็ยังคงพร้อมจะมีความเหงาเป็นเพื่อนเคียงไป
บนทางเดินที่เราเคยหกล้ม ทำให้ใครบางคนนั้นหล่นหาย
ฝากรอยแผลไว้ข้างใจ ทิ้งให้เราจดจำ
มีวันที่ลมหนาวพัดมา และก็มีวันที่ฝนพร่ำ
วันเดือนปียังหมุนประจำ ฉันเหงาก็ยังต้องเดินต่อไป
ไม่รู้ ไม่รู้ต้องเดินไปถึงเมื่อไหร่ เหงา ทั้งที่ไม่รู้ว่าทำไม

อาจเป็นเพราะโลกมันกว้างไป หัวใจก็เลยเหงา เหงา
แต่ยังยิ้มและยังไม่เศร้า กอดความเหงาไว้กับใจ

มีวันที่ลมหนาวพัดมา และก็มีวันที่ฝนพร่ำ
วันเดือนปียังหมุนประจำ ฉันเหงาก็ยังต้องเดินต่อไป
กอดความเหงาไว้กับใจ

อาจเป็นเพราะโลกมันกว้างไป หัวใจก็เลยเหงา เหงา
แต่ยังยิ้มและยังไม่เศร้า กอดความเหงาไว้กับใจ

อาจเป็นเพราะโลกมันกว้างไป หัวใจก็เลยเหงา เหงา
แต่ยังยิ้มและยังไม่เศร้า กอดความเหงาไว้กับใจ