เพลง : เต็มแล้วอย่าเติม
ศิลปิน : กาญจนา มาศิริ

พอทีพอที
แค่นี้ก็ช้ำเพียงพอ
อย่าได้มาเติมต่อ
พอแล้วพอกันที
กี่ครั้งกี่หน
ไม่เจอเลยคนใจดี
รักไม่ทันถึงปี
ก็หลอกเป็นผีทุกราย
..ตรอมตรมซมซาน
รักนั้นช่างแสนมีกรรม
โดนเขายีเขาย่ำ
จำขอจำจนตาย
เขาไม่สงสาร
ต้องทรมานหัวใจ
ดูหรือโชคช่างร้าย
ต้องอับอายปวดใจเรื่อยมา
บุญก็ทำ
เรื่องบาปกรรมไม่เคย
แต่โอ้อกเอ๋ย
บุญไม่เคยนำพา
ถูกเขาทิ้งขว้าง
ชิงชังเหมือนดังผักปลา
ดูหรือวาสนา
มีแต่น้ำตาเป็นเพื่อน
..พอทีพอที
แค่นี้ก็ช้ำเจียนตาย
อย่าได้มาก้าวก่าย
ทำให้ใจเป็นปลื้ม
กี่ร้อยพันแผล
ด้วยความผันแปรแชเชือน
ยากนักที่จะเลือน
กี่ปีกี่เดือนรอยเปื้อนไม่หาย..


..บุญก็ทำ
เรื่องบาปกรรมไม่เคย
แต่โอ้อกเอ๋ย
บุญไม่เคยนำพา
ถูกเขาทิ้งขว้าง
ชิงชังเหมือนดังผักปลา
ดูหรือวาสนา
มีแต่น้ำตาเป็นเพื่อน
..พอทีพอที
แค่นี้ก็ช้ำเจียนตาย
อย่าได้มาก้าวก่าย
ทำให้ใจเป็นปลื้ม
กี่ร้อยพันแผล
ด้วยความผันแปรแชเชือน
ยากนักที่จะเลือน
กี่ปีกี่เดือนรอยเปื้อนไม่หาย..