เพลง : บ่าวอุบลคนโก้
ศิลปิน : บุญตา เมืองใหม่

บ่าวอุบลคนโก้
ป๊าดโธ่ละซะมาคักแท้อ้าย
เจ้ามาซางเป็นฮ่าย
เสียดายเด้หนอบ่ได้เป็นคู่
อ้ายไปหลงเมืองหลวง
โหลดบ่ห่วงหนองปลานาปู
เต๊ะท่าละว่าบ่มีไผสู้
ลืมฮอดหมู่ลืมอีตู้เขาเล

น้องมันคนผู้ฮ่าย
โตอ้ายจั่งได้เห็นเป็นของเก๊
แต่งโตกะบ่เท่ห์
เหลือใจเด้หนอด้ายบ่ให้ย่างนำ
บ่าวอุบลคนดี
กลับมาทีกะมีผู้สาวติดตาม
เฟียกันอยู่ทั้งวันยันค่ำ
โอ๊ยอยากนำ
เด้น้อด้วยสันไม้คาน
โอ๊ยๆอยากนำ
เด้น้อด้วยสันไม้คาน

ไปหลงกรุง
แล้วตี้เจ้าผู้บ่าวอุบล
ลืมหลงตน
หลงลืมส้นว่าเป็นคนอีสาน
หมอนวดที่นั่งในตู้
อ้ายเจ้าฮู้
ย้อนว่าอ้ายชำนาญ
กลับ มายามบ้าน
ควงเอามาบ่ซ้ำหน้าผู้เก่า

บ่าวอุบลคนโก้
ป๊าดโธ่ละซะมาคักแท้เจ้า
อ้ายมาลืมคำเว้า
สองเฮา
หนอใกล้เหง้าหมากผีผ่วน
อยากสิผูกคอตาย
เหลือใจหลายเด้ใจอ้ายมาเรรวน
คิดไปละในหัวใจปั่นป่วน
เฮ็ดบ่ควรเลยหนอผู้บ่าวอุบล
เฮ็ดๆบ่ควรเลยหนอผู้บ่าวอุบล

ไปหลงกรุง
แล้วตี้เจ้าผู้บ่าวอุบล
ลืมหลงตน
หลงลืมส้นว่าเป็นคนอีสาน
หมอนวดที่นั่งในตู้
อ้ายเจ้าฮู้
ย้อนว่าอ้ายชำนาญ
กลับ มายามบ้าน
ควงเอามาบ่ซ้ำหน้าผู้เก่า

บ่าวอุบลคนโก้
ป๊าดโธ่ละซะมาคักแท้เจ้า
อ้ายมาลืมคำเว้า
สองเฮา
หนอใกล้เหง้าหมากผีผ่วน
อยากสิผูกคอตาย
เหลือใจหลายเด้ใจอ้ายมาเรรวน
คิดไปละในหัวใจปั่นป่วน
เฮ็ดบ่ควรเลยหนอผู้บ่าวอุบล
เฮ็ดๆบ่ควรเลยหนอผู้บ่าวอุบล