เพลง : Human
ศิลปิน : โปเตโต้ POTATO

ชีวิตบางคน ดิ้นรนจนเกินคำว่าพอดี
ที่มีก็ดูว่าน้อย อะไรได้มาก็ยังไม่ค่อยพอใจ
ฉันอาจจะเป็นอย่างนั้นกำลังแข่งขัน แก่งแย่งชิงกันไป
แต่เหตุที่ฉันไม่เป็นอย่างใคร

บังเอิญว่าฉันมีเธอ ก็เลยไม่ค่อยต้องการไขว่คว้าอะไร
ไม่ดิ้นให้ทรมานหวั่นไหว หยุดและมั่นคงกว่าเดิม
ตั้งแต่ที่ฉันมีเธอก็รู้ว่าความต้องการหมดแล้วไม่มี
ไม่ต้องทะเยอทะยานแค่นี้ก็สุข ทุกวันแค่มีเธอฉันยังไงก็เพียงพอ

ชีวิตบางคน วิ่งวนไม่เจอคำว่าพอดี
เพราะมัวแต่มองที่หมายไกลๆ ไม่เคยจะลองค้นหาข้างกาย
ฉันอาจจะเป็นอย่างนั้นกำลังแข่งขัน แก่งแย่งชิงกันไป
แต่เหตุที่ฉันไม่เป็นอย่างใคร

บังเอิญว่าฉันมีเธอ ก็เลยไม่ค่อยต้องการไขว่คว้าอะไร
ไม่ดิ้นให้ทรมานหวั่นไหว หยุดและมั่นคงกว่าเดิม
ตั้งแต่ที่ฉันมีเธอก็รู้ว่าความต้องการหมดแล้วไม่มี
ไม่ต้องทะเยอทะยานแค่นี้ก็สุข ทุกวันแค่มีเธอฉันยังไงก็เพียงพอ

ฉันอาจจะเป็นอย่างนั้นกำลังแข่งขัน แก่งแย่งชิงกันไป
แต่เหตุที่ฉันไม่เป็นอย่างใคร

บังเอิญว่าฉันมีเธอ ก็เลยไม่ค่อยต้องการไขว่คว้าอะไร
ไม่ดิ้นให้ทรมานหวั่นไหว หยุดและมั่นคงกว่าเดิม
ตั้งแต่ที่ฉันมีเธอก็รู้ว่าความต้องการหมดแล้วไม่มี
ไม่ต้องทะเยอทะยานแค่นี้ก็สุข ทุกวันแค่มีเธอฉันยังไงก็เพียงพอ