เพลง : รักคนอ้อร้อ
ศิลปิน : ป๋อง ณ ปะเหลียน


ก็เพราะว่าเธอ
ยังไร้เดียงสา
กับเรื่องความรัก
และเรื่องหัวใจ
ก็เพราะว่าเธอ
ยังอ่อนเยาว์วัย
ดูโลกทั้งใบ
ว่าสดใสสวยงาม
ก็เพราะเป็นเธอ
ฉันจึงห่วงใย
ไม่อยากให้สาว
ไปพบคนทราม
แล้วมีใครต่อใคร
เขาตั้งคำถาม
ว่าฉันรักเธอใช่ไหม
เขาว่าฉันเลี้ยงต้อย
คอยจนสาวเต็มวัย
สมภารจ้องเผลอ
เมื่อไหร่
จะกินไก่วัดเสียเอง
ก็ฉันเห็นเธอ
ตั้งแต่เล็กเล็ก
เด็กหญิงตัวน้อย
ที่คอยอ้อนถาม
เมื่อเติบโตขึ้นมา
จนเป็นสาวงาม
เขย่าหัวใจให้ไหวหวั่น
แล้ววันหนึ่งมีหนุ่มมาหา
เขาบอกรักเธอ
ต่อหน้าฉัน
รู้ว่าเธอมีใจ
ให้เขาเหมือนกัน
ฉันเองทำใจไม่ได้เขาว่าฉันเลี้ยงต้อย
คอยจนสาวเต็มวัย
สมภารจ้องเผลอ
เมื่อไหร่
จะกินไก่วัดเสียเอง
ก็ฉันเห็นเธอ
ตั้งแต่เล็กเล็ก
เด็กหญิงตัวน้อย
ที่คอยอ้อนถาม
เมื่อเติบโตขึ้นมา
จนเป็นสาวงาม
เขย่าหัวใจให้ไหวหวั่น
แล้ววันหนึ่งมีหนุ่มมาหา
เขาบอกรักเธอ
ต่อหน้าฉัน
รู้ว่าเธอมีใจ
ให้เขาเหมือนกัน
ฉันเองทำใจไม่ได้
เขาว่าฉันเลี้ยงต้อย
คอยจนสาวเต็มวัย
สมภารจ้องเผลอ
เมื่อไหร่
จะกินไก่วัดเสียเอง
เขาว่าฉันเลี้ยงต้อย
คอยจนสาวเต็มวัย
สมภารจ้องเผลอ
เมื่อไหร่
จะกินไก่วัดเสียเอง
เขาว่าฉันเลี้ยงต้อย
คอยจนสาวเต็มวัย
สมภารจ้องเผลอ
เมื่อไหร่
จะกินไก่วัดเสียเอง