เพลง : แม่ดอกไข่เน่า
ศิลปิน : ปอยฝ้าย มาลัยพร

เคยสุขอยู่ด้วยกันเมื่อวันก่อน
แต่ตอนนี้เหมือนฟ้าลงทัณฑ์
พรุ่งนี้เธอจะเข้าแต่งงาน
รักที่แสนหวาน
เรานั้นต้องจบลง

นั่งเศร้าทบทวนความหลัง
รักพังเพราะนางไม่ซื่อตรง
เหตุใดเธอจึงทำได้ลง
ยิ่งคิดยิ่งงงกับข่าวล่ามาแรง
.เธอส่ง บัตรเชิญสีชมพู
อ่านดูเหมือนเข็มทิ่มแทง
รักมากล้นจนไม่เคยคิดระแวง
ว่าจะถูกแทงข้างหลังปางตาย

คือเป็นไปได้ โอ๊ยไปได้
คาใจอ้ายอยู่ อ้ายบ่เคยรับรู้
ว่าใจน้องแบ่งสอง
บ่ขอเกี่ยวข้อง
นอกจากพี่บ่มีไผ
เจ้าซ่างมาลืมไว บ่ใส่ใจในคำเว้า

คนเก่าที่เจ้าบอกรักผูกพัน
เมื่อก่อนนั้นรักปานจะกลืน
อะไรทำให้เจ้าลืมจุดยืน
มอบความขมขื่น
ให้คนเคยสัญญา

หรือว่า แม่บังคับใจ
จะหลีกไปให้แทนคุณมารดา
จับบัตรเชิญพลิกไปพลิกมา
เหตุผลใดหนา
ที่ทำให้เธอเปลี่ยนแปลง

ขอถามสักคำก่อนลา
ที่ผ่านมารักจริงหรือแกล้ง
ทำไมจึงมีข่าวล่ามาแรง
รักอ้ายถูกแซง
คงไม่ได้ไปช่วยงาน

ทรมานกลุ้ม โอ๊ยมันกลุ้ม
สุมหัวใจมาจนเน่า
บ่อยากเห็นหน้าเจ้า
ในตอนเข้าแต่งงาน
เห็นซื่อกันด้วยใจเสียบศรรัก
น้ำตาคนอกหัก
มันหลั่งรินฮำย้อย

เฝ้าคอยถนอมน้ำใจ
บ่เคยซูนกายเก็บเอาไว้รอวัน
แต่ผล ตอบแทนที่มี
เธอหักอกพี่ หนีไปแต่งงาน
มอบความเจ็บ ให้เป็นรางวัล
หรือว่าสวรรค์ท่านไม่มีเมตตา

ขอบคุณที่ยังมีน้ำใจ
เชิญอ้ายไปร่วมงานวิวาห์
แต่ไม่อยาก เห็นภาพบาดตา
จึงเขียนคำลา ลงในบัตรเชิญ
เมื่อเธอเมินอ้าย โอ๊ยเมินอ้าย
สิขอไกลไปหวั่งวัง
หอบชีวิตฮ่างๆ
เอาไปร้างอยู่ผู้เดียว
เหลียวขึ้นฟ้า เอิ้นสั่งไปนำลม
ให้เขาโจมแขนสา
ส่วนพี่ลา ก่อนเด้อน้อง