เพลง : อ้ายจ่อยผู้เร้าใจ
ศิลปิน : ปอยฝ้าย มาลัยพร

ข่อยมันคน
ละบ่มีหลักแหล่ง
ฮอดยามแลงละหาเลาะหาเที่ยว
ข่อยละมันละคนอยู่ตัวคนเดียว
สาวบ่เกี่ยวข่อยละบ่ออนซอน
เซ้ากะถอนมื้อแลงกะถอน
บ่ละออนละซอน
ละนำไผพอหน่อย
ถึงจ่อยกะจ่อยแต่ตัว
หัวใจไม่เคยจ่อยเลย
(เชื่อม๊ะ)
ซุมผู้เแส่ละผู้สาวซำน้อย
ถอยให่พ้นรัศมีหัวใจ
ใจจ่อยจ่อยละของข่อยเจ็บหลาย
ย้อนแม่หญิงละทำร้ายข่อยก่อน
ก็เลยมีแต่ถอนกับถอน
ตราบใดที่เรามีร้านให้เซ็น
ถึงเป็นไอ้จ่อยขี้เมา
แต่ก็เป็นจ่อยผู้เร้าใจ
สิ้นเดือนฟาดรีเจนซี่
วันที่สิบห้าลดมาเป็นโขง
ข่อนเดือนเปลี่ยนมากินหงส์
ปลายเดือนลดลง
มาตอกเหล้าขาว
มาตรฐานของเหล้าสุรา
ตือกินเวลาใด๋
กินอยู่ใสกะเมา
สุรามันกะคือนารี
สุรามันกะคือนารี
แค่เปลี่ยนวันที่
มันกะไปทางเขา
มันกะไปทางเขา
ละมันกะไปทางเขา
(โอ้ย)
เหล้าเจ้าปากละบ่มียากมีจน
อ้ายมันคนละชีวิตโสตาย
แฟนเคยมีจักว่าหนีไปไส
ต้องกลายเป็นอ้ายจ่อยขี้เมา
ซ่วงกะถอนถอนแล้วกะเมา
เหล้าเอ้ยเหล้า
จั่งแม่นเจ้าดีหลาย
บ่คือผู้หญิงบางคน
ดีต้นแต่ว่าแตกปลาย

สิ้นเดือนฟาดรีเจนซี่
วันที่สิบห้าลดมาเป็นโขง
ข่อนเดือนเปลี่ยนมากินหงส์
ปลายเดือนลดลง
มาตอกเหล้าขาว
มาตรฐานของเหล้าสุรา
ตือกินเวลาใด๋
กินอยู่ใสกะเมา
สุรามันกะคือนารี
สุรามันกะคือนารี
แค่เปลี่ยนวันที่
มันกะไปทางเขา
มันกะไปทางเขา
ละมันกะไปทางเขา
(โอ้ย)
เหล้าเจ้าปากละบ่มียากมีจน
อ้ยมันคนละชีวิตโสตาย
แฟนเคยมีจักว่าหนีไปไส
ต้องกลายเป็นอ้ายจ่อยขี้เมา
ซ่วงกะถอนถอนแล้วกะเมา
เหล้าเอ้ยเหล้า
จั่งแม่นเจ้าดีหลาย
บ่คือผู้หญิงบางคน
ดีต้นแต่ว่าแตกปลาย