เพลง : คำประณาม
ศิลปิน : ไพรวัลย์ ลูกเพชร

ผม เกิดมาอาภัพสิ้นดี
ยากไร้เงินทองน้องพี่
ไม่มีใครเขาเห็นใจ
ถูกเหยียดถูกหยาม
ถูกเขาประนาม เรื่อยไป
ชีวิตของผมเหมือนใช่
เช่นคนดังเขาทั่วกัน
ผม เปรียบดังเรือน้อยลอยไป
ไม่รู้จะจมเมื่อไร
ไม่มีใครปองสัมพันธ์
ฝ่าแดดฝ่าลม
ฝ่าแม้นสายฝน ชั่วกัลป์
โดดเดี่ยวเดียวดายนานวัน
โศกศัลย์หน้าชื่นอกตรม
คำ โบราณเขาว่า
ไม้ล้มข้ามได้เลยหนา
ไม่ลุกคืนมาชื่นชม
คนล้มอย่าข้าม
อย่าประณามให้เศร้าตรม
สักวันคงดีได้สม
ลุกขึ้นชมชื่นเชยเหมือนชาย
แม้น ยากจนทนทำความดี
ไม่ขอคดโกงน้องพี่
สู้ทำความดีมิคลาย
เหนื่อยยากหนักเบา
ขอทนเอา ร่างกาย
บากบั่นบึกบึนไม่คลาย
คงพบที่หมายสักวัน.