เพลง : สุสานหัวใจ
ศิลปิน : พจน์ สุวรรณพันธ์

จากวันที่เราต้องเดินแยกทาง
เพราะมีเหตุผลบางอย่าง
เธอยกมาอ้างก่อนไป
ก็ พยายามทำความเข้าใจ
ฝืนยิ้มว่ายอมรับได้
แต่ใจมันแหลกเป็นผง
.เตียงนอน หมอนข้าง
ก็ยังวาง อยู่ที่เก่า
ภาพความงดงามสองเรา
มันผุดมาหลอน ทุกที
เธอจากไปแล้วตั้งนาน
แต่ฉันยัง
จ่อมจมอยู่กับความหลัง
ทุกซอกหลืบของหัวใจ
ยังเก็บเธอไว้
ตัดใจไม่ได้สักครั้ง
วิมานห้องรักเพพัง
ยึดกลิ่นน้ำหอมจางๆ
ที่พอต่อลมหาย ใจ
.จากวันที่เราต้องเดินแยกทาง
ชีวิตหมดแล้วทุกอย่าง
มืดมนหนทางก้าวไป
ฝังเธอไว้ในสุสานหัวใจ
ชาตินี้คงไม่มีใคร
จะแทนเธอได้อีกแล้ว

.เธอจากไปแล้วตั้งนาน
แต่ฉันยัง
จ่อมจมอยู่กับความหลัง
ทุกซอกหลืบของหัวใจ
ยังเก็บเธอไว้
ตัดใจไม่ได้สักครั้ง
วิมานห้องรักเพพัง
ยึดกลิ่นน้ำหอมจางๆ
ที่พอต่อลมหาย ใจ
.จากวันที่เราต้องเดินแยกทาง
ชีวิตหมดแล้วทุกอย่าง
มืดมนหนทางก้าวไป
ฝังเธอไว้ในสุสานหัวใจ
ชาตินี้คงไม่มีใคร
จะแทนเธอได้อีกแล้ว
.ฝังเธอไว้ในสุสานหัวใจ
ชาตินี้คงไม่มีใคร
จะแทนเธอได้อีกแล้ว
.ฝังเธอไว้ในสุสานหัวใจ
ชาตินี้คงไม่มีใคร
จะแทนเธอได้ อีกแล้ว