เพลง : นักร้องพเนจร
ศิลปิน : พนม นพพร

โอ สำมาม่วนแท้น้อ
สำมาม่วนแท้หนอ
สำมาม่วนแท้หนอ
เสียงพินนี่หนอ
เสียงแคนนี่หนอ.
.โอ๊ยมันสุขในแสน
เมื่อได้ฟังเสียงแคน
ไผหนอเป่ามา
เสียงแคนเหมือนเป็นสัญญา
ตอนได้จากมา
ว่าอย่าลืมนงคราญ

อ้ายได้ฟังเสียงพิน
เมื่อได้ยินเสียงแคน
เหมือนได้อยู่แดน
แคว้นถิ่นอีสาน
ถึงจากไปนานแสนนาน
ยังคิดถึงนงคราญ
บ้านอยู่ฝั่งโขง

ถึงอ้ายสิอยู่เมืองหลวง
ยังคิดฮอดพุ่มพวง
ด้วยใจซื่อตรง
ยามใดคิดถึงอนงค์
จ้างสมัย อ่อนวงศ์
มาเป่าแคนกล่อมนอน
[จ้างสมัย อ่อนวงศ์
มาเป่าแคนกล่อมนอน]
จำเสียงพี่ได้ไหม
หือ จำเสียงอ้ายได้บ้อ
เสียงไผหนอซังมาดังวอนๆ
เสียงนี้คือ พนม นพพร
ที่เคยกล่อมน้องนอน
จนฟ้าแจ้งจางปาง
จางปางฟ้าแจ้งจางปาง
นอน ก็ซ่างเจ้าบ่นอนก็ซ่าง
พี่ยังยอมนั่งเฝ้า
ตนเจ้ากะไล่ยุง
นั่งข้างมุ้ง จนมุงคาตา
สกุณามันขันซวนกันเมื่อยามเซ้า

.ถึงอ้ายสิอยู่เมืองหลวง
ยังคิดฮอดพุ่มพวง
ด้วยใจซื่อตรง
ยามใดคิดถึงอนงค์
จ้างสมัย อ่อนวงศ์
มาเป่าแคนกล่อมนอน
[จ้างสมัย อ่อนวงศ์
มาเป่าแคนกล่อมนอน]
จำเสียงพี่ได้ไหม
หือ จำเสียงอ้ายได้บ้อ
เสียงไผหนอซังมาดังวอนๆ
เสียงนี้คือ พนม พเนจร
ที่เคยกล่อมน้องนอน
จนฟ้าแจ้งจางปาง
จางปางฟ้าแจ้งจางปาง
นอน ก็ซ่างเจ้าบ่นอนก็ซ่าง
พี่ยังยอมนั่งเฝ้า
ตนเจ้ากะไล่ยุง
นั่งข้างมุ้ง จนมุงคาตา
สกุณามันขันซวนกันเมื่อยามเซ้า
ซวนกันเมื่อยามเซ้า