เพลง : คุณชายโรงแรม
ศิลปิน : พรพรรณ พนา

จะจ้างสักพัน
ฉันก็ไม่หันไปมอง
ถึงเธอจะใส่ทอง
เส้นโตเท่าโซ่รถไฟ
จะขี่รถเก๋ง
เรือบินหรือเดินเล่นไป
สวมสร้อยเพชรเม็ดโตเท่าไข่
ราคาแค่ไหน ฉันก็ไม่มอง.
จะจ้างสักพัน
ฉันก็ไม่หันไปแล
เพราะเธอเคยฝากแผล
ให้ไว้จนใจกลัดหนอง
จะเป็นเศรษฐี
มั่งมี ฉันก็ไม่มอง
ถึงอย่างไรเธอก็ยังต้อง
ขึ้นชื่อว่าคนสองใจทุกวัน
.ก่อน อยู่บ้านนา
เขาเรียกพี่ว่าไอ้จันทร์
ไปอยู่กรุงเทพมีเมียเป็นร้อย
เกือบโดนสอยเพราะลูกสาวผู้พัน
โชคดี ดีไป
ถึงอย่างไรก็ตัวใครตัวมัน
ซื่อเกินไปถึงไล่ไม่ทัน
ช้ำช่างมัน นึกว่าฝันเลยไป.
.จะจ้างสักพัน
ฉันก็ไม่หันไปมอง
ถึงตัวจะหุ้มทอง
จะมองให้โง่ทำไม
สักวันเถิดหนา
น้ำตา จะนองหน้าใคร
เขาไม่แล แล้ว คงจะได้
ขึ้นชื่อคุณชายประจำโรงแรม

จะจ้างสักพัน
ฉันก็ไม่หันไปมอง
ถึงตัวจะหุ้มทอง
จะมองให้โง่ทำไม
สักวันเถิดหนา
น้ำตา จะนองหน้าใคร
เขาไม่แล แล้ว คงจะได้
ขึ้นชื่อคุณชายประจำโรงแรม