เพลง : สายลมเย็น
ศิลปิน : พรศุลี วิชเวช

สาย ลม โบกมา
หอมกลิ่นลัดดา พาให้ชื่นใจ
หอม มา แต่ไกล
น้อมดวงหทัย ให้เคลิ้มชม
ใจเพ้อ ภวังค์
เมื่อครั้งคืนก่อนเคยดม
ซึ้ง ใน อารมณ์
กลิ่นหอมเมื่อลมโบกมา
ยั่ว ใจ ให้ จำ
แสนฉ่ำ คนึงซึ้งอุรา
หอมดอก ลัดดา
หอมยิ่งกว่าดอกใด
ยามคิดคนึง
ยังซึ้งในจิตร่ำไป
เพราะเคยชื่นใจ
ยังเร้าอยู่ใน วิญญา
ไม้ งาม ต่างพรรณ
แม้เปรียบมิทันเทียมเจ้าลัดดา
ไม้ งาม เกลื่อนตา
ร้อยพันผกาไม่แม้นเลย
ยังหลง จะชม
ยามสายลมโบกรำเพย
เย้ายวนชวนเชย
ก็เพราะว่าเคยชื่นใจ
เปรียบ ดัง นวลนาง
ล้วนแต่ สำอางค์ สวยกระไร
ล้ำเลิศ วิไล
สวยอย่างใดก็ดี
ที่ล้วนชวนแล
งามแท้ดูดั่งเทวี
ล้ำเลิศ นารี
นางนั้นก็มีอยู่นางเดียว

ไม้ งาม ต่างพรรณ
แม้เปรียบมิทันเทียมเจ้าลัดดา
ไม้ งาม เกลื่อนตา
ร้อยพันผกาไม่แม้นเลย
ยังหลง จะชม
ยามสายลมโบกรำเพย
เย้ายวนชวนเชย
ก็เพราะว่าเคยชื่นใจ
เปรียบ ดัง นวลนาง
ล้วนแต่ สำอางค์ สวยกระไร
ล้ำเลิศ วิไล
สวยอย่างใดก็ดี
ที่ล้วนชวนแล
งามแท้ดูดั่งเทวี
ล้ำเลิศ นารี
นางนั้นก็มีอยู่นางเดียว