เพลง : คนไม่เจียม
ศิลปิน : พลพล

ฉันกลายเป็นคนอย่างนี้ ได้อย่างยังไง
ฉันเห็นแก่ตัวใช่มั้ยที่ทำอย่างนั้น
จะพูดคำว่ารักเพื่ออะไรกัน
ทั้งๆ ที่คนอย่างฉันไม่ควรคู่เธอ

แม้ว่าดาวจะลอยหลงฟ้า
โชคชะตาจะขีดพาให้พบเจอ
แต่ดาวยังคงเป็นดาวเสมอ
แม้ว่าเธอจะเผลอลืมไป

อย่าฉุดเธอไว้อีกเลยขอที
จับมือเธอไว้อย่างนี้เพื่ออะไร
ปล่อยเธอให้หวนกลับฟ้าของเธอไป
ปล่อยน้ำตาให้มันไหล
ให้มันรินล้างใจคนไม่เจียม

แม้เราจะต้องปวดร้าวสักเท่าไหร่
แม้มันจะไม่เป็นไปเหมือนใจต้องการ
ไม่เจอะกันอีกแล้วจนชั่วกาล
สักวันเธอคงจะรู้ว่าฉันทำเพื่อใคร

แม้ว่าดาวจะลอยหลงฟ้า
โชคชะตาจะขีดพาให้พบเจอ
แต่ดาวยังคงเป็นดาวเสมอ
แม้ว่าเธอจะเผลอลืมไป

อย่าฉุดเธอไว้อีกเลยขอที
จับมือเธอไว้อย่างนี้เพื่ออะไร
ปล่อยเธอให้หวนกลับฟ้าของเธอไป
ปล่อยน้ำตาให้มันไหล
ให้มันรินล้างใจคนไม่เจียม

คำว่ารักแม้มันจะยิ่งใหญ่
แต่มันไม่ใช่ทุกสิ่งทุกอย่าง

อย่าฉุดเธอไว้อีกเลยขอที
จับมือเธอไว้อย่างนี้เพื่ออะไร
ปล่อยเธอให้หวนกลับฟ้าของเธอไป
ปล่อยน้ำตาให้มันไหล
ให้มันรินล้างใจคนไม่เจียม

ปล่อยน้ำตาให้มันไหล
ให้มันรินล้างใจคนไม่เจียม