เพลง : อย่ารอเขาเลย
ศิลปิน : พัณนิดา เศวตาสัย

ความเดียวดาย
จะเป็นเพื่อนฉัน
อย่างนี้อีกนานเท่าไหร่
รอทำไม ทำไมหัวใจ ยังเฝ้ารอ
อดทน เพื่อ ใคร
ทุกอย่างไม่เคย มีใคร ขอ
แล้วเมื่อไหร่ จะท้อจะพอสักที.
.ความเป็นจริง ปาฏิหาริย์
ก็รู้ว่ามันไม่มี นานเป็นปี
จะยังให้มี ความหวังใด
ป่านนี้ เขา คง
จะโอบกอดใครสักคนไว้
ทิ้งคนหมดความหมายให้มีน้ำตา
.บอกตัวเอง
ให้พออย่ารอเขาเลย
เขาคงไม่คืนมาหา.
เสียงหัวใจ ที่แผ่วลงช้าๆ
เขาคงไม่เคยได้ยิน
บอกตัวเอง
ให้พอหยุดรอเสียที
ไม่มีอะไรให้ฝัน
แม้สิ้นใจ เขาก็คงไม่หัน
ไม่มีความสำคัญ ในหัวใจ

บางเวลา อยู่เพียงลำพัง
ห้องนั้นยิ่งดูว่างเปล่า
มีเพียงเงา
ที่เขาไม่เคย จะเหลียวมอง
ให้เอา น้ำ ตา
ทั้งหมดที่มี มาเรียกร้อง
รู้ดีอยู่ว่าเขาคงไม่สนใจ.
.บอกตัวเอง
ให้พออย่ารอเขาเลย
เขาคงไม่คืนมาหา.
เสียงหัวใจ ที่แผ่วลงช้าๆ
เขาคงไม่เคยได้ยิน
บอกตัวเอง
ให้พอหยุดรอเสียที
ไม่มีอะไรให้ฝัน
แม้สิ้นใจ เขาก็คงไม่หัน
ไม่มีความสำคัญ ในหัวใจ
บอกตัวเอง
ให้พออย่ารอเขาเลย
เขาคงไม่คืนมา หา
เสียงหัวใจ ที่แผ่วลงช้าๆ
เขาคงไม่เคยได้ยิน
บอกตัวเอง
ให้พอหยุดรอเสียที
ไม่มีอะไรให้ฝัน
แม้สิ้นใจ เขาก็คงไม่หัน
รู้ดีเขาไม่มีวัน คืน กลับ มา