เพลง : ตะวันที่ปลายอุโมงค์
ศิลปิน : พั้นช์ วรกาญจน์ โรจนวัชร

ทางที่เดินยังอีกไกล
ฉันยังอยากจะไปให้ถึงมัน
ปลายอุโมงค์ ที่ตรงนั้น
ฉันยังพอมองเห็นแสงลางลาง
แต่ว่าตอนนี้มันมืดเหลือเกิน
ไม่รู้จะเดินทางไหน
เดินต่อไปก็คงหลงทาง
จ้องมองความมืดมิด
อย่างคนหมดหวัง
ใครได้ยินบ้างไหม ช่วยฉันที
ขอแค่ไฟสักดวง
ช่วยส่องพอให้เห็นทาง
อย่าปล่อยให้ต้องอ้างว้าง
อยู่ท่ามกลางความมืดมน
ก่อนที่จะเดินไม่ไหว
ขอแค่ใครสักคน
ปลายอุโมงค์คือตะวัน
ไม่ใช่สิ่งที่ฉันนั้นฝันไป
ดวงตะวันช่างสดใส
รอให้เดินต่อไปถึงปลายทาง
แต่ว่าตอนนี้มันมืดเหลือเกิน
ไม่รู้จะเดินทางไหน
เดินต่อไปก็คงหลงทาง
จ้องมองความมืดมิด
อย่างคนหมดหวัง
ใครได้ยินบ้างไหม ช่วยฉันที
ขอแค่ไฟสักดวง
ช่วยส่องพอให้เห็นทาง
อย่าปล่อยให้ต้องอ้างว้าง
อยู่ท่ามกลางความมืดมน
ก่อนที่จะเดินไม่ไหว
ขอแค่ใครสักคน
กุมมือฉันไว้ช่วยเตือนให้ฉันรู้
ว่าฉันไม่ได้สู้เพียงลำพัง
ขอแค่ไฟสักดวง
ช่วยส่องพอให้เห็นทาง
อย่าปล่อยให้ต้องอ้างว้าง
อยู่ท่ามกลางความมืดมน
ก่อนที่จะเดินไม่ไหว
ขอแค่ใครสักคน
กุมมือฉันไว้ช่วยเตือนให้ฉันรู้
ว่าฉันไม่ได้สู้เพียงลำพัง